12.4.2012 | 01:22
και μην γελάς με ηλίθια αστεία
Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρααπό τη θέση που είσαι να πας λίγο πιο πέραθα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα 'χεις διώξει άλλουςαπό μια θέση στη ζωή, απ' τον πλανήτη ΓηΜια αγελάδα σε μια αφίσα στέκει μολυσμένηαντανακλάται στα γυαλιά σου και μετά από λίγο φεύγειςΟ χρόνος σου τελειώνει, λες "η μέρα αυτή πάει"μα ο χρόνος επιστρέφει κι εσύ λες τα ίδια πάλιΛες "τώρα μπορώ ν' αλλάξω, μα είναι ήδη αργά"και αφήνεις τη ζωή σου να πνιγεί στα ρηχάΟι πιο πολλοί αποφεύγουν να σε κοιτάξουν στα μάτιαστο πίσω κάθισμα γλυστρούν και πνίγουν τα δάκρυαΜην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτωτους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλοκάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαίαΜη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμαπολέμησε το άδικο και κάθε είδους βίασκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία