ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.7.2016 | 18:49

Και να που πέσαμε μούρη με μούρη στον δρόμο!

Εγώ γύριζα σπίτι μου κι αυτός έφευγε από το δικό του. Μου κόπηκαν τα πόδια μόλις τον αντίκρισα, αλλά καθώς περνούσε από δίπλα μου βρήκα το θάρρος και ξεστόμισα ένα γεια. Με λοξοκοίταξε κάπως αγριεμένα, λες και τον έβρισα, αλλά μου ανταπέδωσε τον χαιρετισμό με ένα μακρόσυρτο "γειαααα". Μόλις έφτασα σπίτι τού έστειλα μήνυμα γράφοντάς του πως δεν πειράζει που με αγριοκοιτάζει, εγώ πάντα θα του λέω ένα γεια όποτε τον πετυχαίνω στον δρόμο κι ότι από κοντά τελικά είναι ακόμα πιο κούκλος! Ως επίλογο του μηνύματός μου έγραψα ότι δεν πρόκειται να τον ξαναενοχλήσω, αφού αυτό θέλει. Κάποια απάντηση δεν έλαβα, προφανώς, αλλά τουλάχιστον η σιωπή κι η αδιαφορία είναι λιγάκι πιο ανώδυνη από μια κουβέντα του που πιθανόν θα μ' έκανε να νιώσω άσχημα/άσχημη με τον εαυτό μου..Το επόμενο μεσημέρι τσακώθηκε άγρια με τον συγκάτοικο-φίλο του κι απ' τις έντονες φωνές τους που αντηχούσαν σε όλη τη γειτονιά φοβήθηκα πως κάτι κακό συνέβη κι έτρεξα να κοιτάξω από το παράθυρο. Αυτός μάζευε τα ρούχα από το μπαλκόνι του ενώ ο φίλος του έφευγε με το αυτοκίνητο συνεχίζοντας παράλληλα να τον βρίζει φωναχτά. Κι εκεί λοιπόν που μάζευε τα ρούχα, γυρίζει πρώτα και κοιτά προς την αυλή μου και μετά καρφώνει το βλέμμα του στο παράθυρο που στεκόμουν - πώς στα κομμάτια με πήρε χαμπάρι αφού το τζάμι ήταν κλειστό κι είναι και φιμέ; ..Από τότε έχουν πλέον σταματήσει κι οι "συμπτώσεις" να βγαίνει στο μπαλκόνι λίγο αφότου έβγαινα εγώ και οι λοξές ματιές προς την αυλή μου ή το παράθυρο και γενικά όλα αυτά τα "σημάδια" που έβλεπα - έβλεπα; - και τα ερμήνευα ως "μπορεί να μην τη θέλω με τίποτα, αλλά το διασκεδάζω που είναι τόσο καψούρα μαζί μου".Ξέρω ότι σκοτιστήκατε για το κόλλημά μου - και καλά κάνετε δηλαδή, ο κόσμος πλήττεται από σοβαρότερα προβλήματα -, αλλά είχα απλώς την ανάγκη κάπου να τις πω τις νέες εξελίξεις και δεν έχω κάποιον να με ακούσει, απλά να τα βγάλω από μέσα μου. Και μεγαλύτερο κακό από το ίδιο το μονόπλευρο κόλλημά μου μ' αυτόν είναι που δεν μπορώ να τον απομυθοποιήσω, να βρω λόγο να ξενερώσω μαζί του ώστε να ξεκολλήσω μια για πάντα και να πάω παρακάτω. Είχα τρία χρόνια να ερωτευτώ και γενικά δύσκολα ερωτευόμαι ή κολλάω έτσι με κάποιον κι ίσως να παίζει κι αυτό κάποιο ρόλο. Όπως και να 'χει, τουλάχιστον, η εξομολόγηση με ξαλάφρωσε κάπως..
1
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon