31.12.2012 | 22:22
Και ναι... νιώθω μόνη...
Για άλλη μια φορά την αλλαγή του χρόνου την νιώθω απλά σαν μια ακόμα ηλίθια μέρα... κάποτε ήμουν ενθουσιασμένη. Πίστευα ότι είναι μία καινούρια αρχή. Μετά από τόσα χρόνια λοιπόν που κατέληγε μονίμως σκατά, μισή ή μία ώρα πριν αλλάξει ο χρόνος και ο νέος χρόνος με έβρισκε με δάκρυα, είπα να μην του ξαναδώσω αξία. Ποτέ ξανά.Δεν σας κρύβω όμως πως ζηλεύω... βλέπω όλους τους άλλους να ετοιμάζονται να βγουν κι εγώ είμαι μπροστά από έναν υπολογιστή γιατί δεν έχω λεφτά ούτε για τα βασικά. ξέρω ότι πολλοί δεν τα έχουν. Έχουν όμως μία οικογένεια να τους στηρίζει και να περνάνε καλά έστω και αυτό το ένα βράδυ. Εγώ για άλλη μία φορά σε ένα δωμάτιο και στο διπλανό να κοιμούνται οι δικοί μου. Και ναι, ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ να κόβουμε την βασιλόπιτα την επόμενη μέρα ρε μαμά επειδή δεν σας ενδιαφέρει. Για μένα κάποτε ήταν ένα γεγονός γεμάτο χαρά. Κι ας μην έχω κερδίσει ποτέ το φλουρί. Ήταν ένα βράδυ που ένιωθα έστω λιγότερο μόνη. Νιώθω χάλια ρε...Κουράστηκα ψυχικά πολύ... Μακάρι να κουραζόμουν σωματικά όπως κάποτε λόγω δουλειάς. Κι ας δούλευα όλη μέρα την πρωτοχρονιά. Τουλάχιστον δεν ήμουν μόνη μου σε ένα δωμάτιο.