ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.2.2013 | 03:19

Και αν ο πρίγκηπας δεν κυνηγούσε την Σταχτοπούτα στα σκαλιά?

Γιατί κάθε πρίγκηπας που σέβεται τον εαυτό του, δεν περιορίζει τη γοητεία του σε μία καλλονή. Έρωτεύτηκε, θα μου πεις. Ε δεν έφτανε αυτό, θα σου πω εγώ! ΤΟΛΜΗΣΕ κι όλας. Βέβαια, ο τύπος έμαθε στα 8 του να ιππεύει και στα 11 του τοξοβολία, κάθε Κυριακή κυνήγι και η αυτοπεποίθησή του στα ύψη, χαϊδεμένο πριγκηπόπουλο. Λογικό, να τολμήσει. Αυτό είναι λοιπόν; που λείπει από όλους εμάς λέω, εμάς που δεν παραδεχόμαστε τα συναισθήματά μας ούτε στον εαυτό μας, και που όταν, συνήθως με την επαγγελματική βοήθεια ψυχολόγου, τα εντοπίσουμε, τα κρύβουμε σαν πολύτιμα πετράδια και λυσσάμε να αποδείξουμε πως είμαστε ανώτεροι της καρδιάς μας και όλων των γελοίων της επιλογών; Όχι δηλαδή, σκέψου το λίγο- ακόμα και στις ταινίες, αν δεν συμβεί κάποιο τέρας θαύματος όπου κινδυνεύεις να χάσεις το πρόσωπο του ενδιαφέροντος, ώστε να συνειδητοποιήσεις τί χάνεις, κανείς δεν τολμά να αγαπήσει. Πόσο γελοίο ακούγεται αυτό; Η λέξη από μόνη της, αγάπη,έρωτας, δηλώνει πάθος και δυναμισμό. Γιατί κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις; Όταν νιώθεις κάτι σαν ευτυχία, το φυσικό σου είναι να το μοιράζεσαι. Γιατί, όταν το μοιραστείς, κάποιος πρέπει να τρομάξει; ή εσύ να φοβηθείς πως θα απορριφθείς; ή να ντρέπεσαι; Να ντρέπεσαι;;;; Σε ποιά αρρωστημένη συγκυρία γεγονώτων μπορεί μέσα στα χρονικά,να θεωρήθηκε έστω και στιγμιαία λογικό να ντρέπεται κάποιος, για ότι νιώθει; Αιχμάλωτοι μιας καθημερινότητας που μας βουτά στη μετριότητα, αυτό νιώθω ότι είμαστε. Γιατί θυμάμαι με βασανιστικές λεπτομέριες κάθε δευτερόλεπτο που πόνεσα για τον πρώην μου, αλλά δεν ξέχασα και όσες στιγμές πέρασα γελώντας ευτυχισμένη πλάι του. Η ζωή όλη είναι στιγμές, μυρωδιές, συναισθήματα, και περνάει τόσο βιαστική από μπροστά μας. Κι εμείς την έχουμε δεδομένη, και δεν τολμάμε. Και μαζί με την περηφάνια μας, κρατάμε μέσα μας και κάθε ευκαιρία να ευτυχίσουμε. Μέχρι φυσικά να έρθει κάποιος να μας πει πως έχουμε περιορισμένο χρόνο ζωής, πως ο αγαπημένος μας θα φύγει για πάντα από κοντά μας ή πως μετά τις δώδεκα, τα μάγια θα λυθούν και δε θα ειδωθούμε ποτέ ξανά. Γιατί ναι, και ο πρίγκηπας, ένας γαλαζοαίματος χέστης ήταν.
 
 
 
 
Scroll to top icon