ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

στην αρχη του γαμου ολλα μοιαζουν παραμυθενια εποικινωνια τρυφεροτητα ερωτας σεξ ολλα καλα .μετα αρχειζουν τα γνωστα σε ολους να βγαινουν να αργουν να γυρεισουν να ειναι κουρασμενοι να μας μιλουν νευρικα να μην μας προσεχουν και οταν τους θελουμε ερωτικα να βρεισκουν δικαιολογιες η να το κανουν σαν αγγαρια.και μεις περειμενουμε ποτε θα μας θυμηθουν για να νοιωσουμε οτι ειμαστε ακομη γυναικες .γιατι να συμβαινει αυτο ?τι φταει?τι δεν κανουμε σωστα?θα αλαξει αραγε αυτη η μονοτονια η θα περειμενουμε μια ζωη ?ειναι αδικο σε μια κοινη ζωη να ζει μονο ο εναςγυναικα 42