ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έρχονται στα χέρια μου ένα ζευγάρι σταράκια χαμηλά γκρι τεράστιο νούμερο, 46-47 , νομίζω, τυχαία από ένα φίλο. Είναι σχεδόν καινούργια και λυπήθηκα να τα πετάξω, σκέφτηκα πως όλο και κάπου θα βρω να τα δώσω! Και εδώ αρχίζει η ιστορία μου..Prince No1. φίλος από τα παλιά, ψηλό και όμορφο παιδί που προφανώς έχει μεγάλο πόδι.Του το λέω, του τα φέρνω να τα δοκιμάσει, τα κοιτάει "ωραία είναι, που τα βρήκες?", "δοκίμασε τα και μην μιλάς καθόλου" απαντώ . Τα φοράει, ούτε καν σηκώθηκε από τον καναπέ "ρε , αυτά είναι τεράστια!" , "φέρ' τα πίσω τότε" του λέω και πάλι πίσω στη ντουλάπα μου.Prince No2. φίλος πανάρχαιος που είχαμε χαθεί για πολλά χρόνια , ψηλός αρκετά κι αυτός. Τέλος πάντων, του το λέω, τα φέρνω, τα δοκιμάζει, του ήταν κι εκείνου μεγάλα. Πίσω στη ντουλάπα μου τα σταράκια ..Prince No3. και τελευταίος. Φίλος φίλου που κάναμε παλιά παρέα. Ψηλός και όμορφος κι αυτός. 'Ετυχε να τον καλέσω σπίτι μου μια μέρα για καφέ στο όμορφο μπαλκονάκι μου, ήρθε, μιλήσαμε για πολλά και διάφορα, παίξαμε, δημιουργήσαμε και πάνω που αράζαμε στον καναπέ και λέγαμε για γεννέθλια , που είχε σε λίγες μέρες, μου ήρθε η εμένα η έμπνευση! Τα σταράκια !! -Περίμενε, του λέω.-Τι έγινε; Τι έπαθες;Πάω τρέχοντας στη ντουλάπα και βγάζω τα "γυάλινα" σταράκια μου. Πηγαίνοντας στο σαλόνι τα έκρυψα απο πίσω μου, φτάνω κοντά, - Χρόνια πολλά! λέω και του τα δίνω.-Τι είναι αυτό; ρωτάει.-Δώρο! Αν τα θες, βρέθηκαν τυχαία εδώ και ψάχνουν τον κάτοχό τους. Σου κάνουν;-Ακριβώς μου έρχονται! Τέλεια είναι.-Μεγία σου! -Σ'ευχαριστώ , με φιλάει και κάπως έτσι το σαν δικό του γυάλινο γοβάκι , ταίριαξε ακριβώς στο τεράστιο , στην περίπτωση μας, πόδι του και μου έφερε τον πρίγκηπα μου μέσα από όλους τους άλλους..