ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι συμβαίνει οταν αυτο που νόμιζες οτι το ήθελες ιςως τώρα να μην το θέλεις και τοςο πολυ; Σημερα έμαθα οτι με δέχτηκαν στο μεταπτυχιακό που πριν απο τρία χρονια το ηθελα πολυ. Φυσικά και το γεγονός με έκανε πολυ χαρούμενη και να βλεπω ως μια πολυ καλη ευκαιρία για την εξέλιξη μου. Το πρόβλημα ειναι οτι εδω και δυόμιση χρονια εχω μετακομίσει εξωτερικό και εχω πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα για την εκκμαθηςης της γλώσσας γεγονός το οποίο εχει μετατρέψει την ζωή μου σε μια ρουτίνα , σχολή, διάβασμα, σπίτι και δουλιες του ποδαριού για να τα βγάλω πέρα . Εργασία σχετικα με το πτυχίο μου δεν μπορεςα να βρω ακόμα, επειδη χρειάζεται να προχωρήσω και άλλο με την γλώσσα και στην Ελλάδα λογω της κρίσης δεν έβρισκα στο αντικείμενο μου και ετςι αναγκάστηκα κατα κάποιον τροπο να φύγω. Τελειωςα στα 23 ειμαι 29 και δεν εχω καταφέρει ακόμα να δουλέψω πανω στο πτυχίο μου.Το θέμα ειναι οτι το μεταπτυχιακό θελει αλλα αλλα δυο χρονια και πολυυυ διάβασμα .....σκέφτομαι ..ειναι καλυτερα να το προχωρήσω;; Αλλα οταν θα τελειώσω θα ειμαι 31 και δεν θα εχω κάποια προϋπηρεσία ή να συνεχίζω να ψάχνω δουλεια τώρα που εχω μάθει καλυτερα την γλώσσα ;; Το καλο με το εξωτερικό ειναι οτι δεν σε βγάζουν εκτός αγοράς εργαςιας αν εισαι μεγάλος/η . Εμενα αυτή η κατάσταση με προβληματίζει γιατί αν και το παλεύω αρκετα ακόμα δεν εχω αποτελεςματα που θα ηθελα και ο χρόνος περνάει .