ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα ειχαμε οταν ακομα ημασταν μαθητες στη δευτερα λυκειου. Η σχεση μας κρατησε 3,5 χρονια. Αυτος περασε στο ρεθυμνο στη σχχολη αστυφυλακων και εγω λογιστικα στο ηρακλειο. Ευτυχως ημασταν κοντα οποτε βλεπομασταν συχνα.Περνουσαμε πολυ ωραια μαζι ημασταν και οι δυο πολυ ερωτευμενοι, καναμε σχεδια για το μελλον για μια κοινη ζωη. Πετουσα στα συννεφα αυτος ο ανθρωπος ηταν το αλλο μου μισο. Ωσπου μια μερα μου λεει οτι δεν αντεχει αλλο οτι νιωθει πιεσμενος και δεν ξερει τι θελει κι ετσι ξαφνικα εφυγε απο τν ζωη μου χωρις να νοιαστει για μενα λες και δεν με αγαπησε ποτε λες και ολα αυτα που ζησαμε ηταν ενα ψεμα...Εχουν περασει δυο μηνες απο τοτε που χωρισαμε και παρολο τον τροπο που συμπεριφερθηκε ακομα τον αγαπαω και τον σκεφτομαι..Δεν ξερω γιατι δεν μπορω να τον ξεχασω και να παω παρακατω την ζωη μου..Αυτους του δυο μηνες ειμαι χαλια εχω χασει αρκετα κιλα και η διαθεση μου δεν ειναι και η καλυτερη...ξεχασα να αναφερω οτι στη αρχη που χωρισαμε μετα απο λιγο διαστημα προσπαθησα να του μιλησω να δωσουμε μια δευτερη ευκαιρια στην αγαπη μας γιατι δεν αξιζε να χαθει ετσι κι αυτος το μονο που ειχε πει ηταν παλι τα ιδια δεν μπορω νιωθω πιεσμενος κ.τ.λ. Απο τοτε δεν εχουμε ξανα μιλησει και γενικα εχουμε κοψει καθε επικοινωνια...