28.7.2013 | 20:40
Και τώρα;
Ένα βήμα πριν το πάτο και δεν ξέρω από που να πιαστώ. Τί είναι αυτό που με πιάνει και ενώ πολλά πάνε χάλια, δίνω κι εγώ μία τελική σπρωξιά ώστε να πάνε όλα χάλια; Είμαι αυτοκαταστροφικός. Πάντα ήμουνα, αλλά πίστευα ότι είχα βρει ισορροπία, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Και τώρα τί; Προφανώς από το πάτο υπάρχει μόνο ένας δρόμος και αυτός είναι προς τα πάνω. Και ο πάτος όμως, η ισοπέδωση των πάντων, έχουν μια αρρωστημένη γοητεία και πολύ φοβάμαι ότι, όπως και στο παρελθόν, θα παραμείνω για χρόνια σε αυτή τη κατάσταση, μέχρι να πάρω απόφαση ότι δεν πάει άλλο.
