Τραβάς ζόρι γερό... Πάτνως οι της ηλικίας μας δε γίνεται και τόσο από ντέιτινγκ... Τώρα θα σου γνώριζα έναν φίλο αλλά δε ξέρω που να του πω να περάσει δήθεν περαστικός :P
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Τραβάς ζόρι γερό... Πάτνως οι της ηλικίας μας δε γίνεται και τόσο από ντέιτινγκ... Τώρα θα σου γνώριζα έναν φίλο αλλά δε ξέρω που να του πω να περάσει δήθεν περαστικός :P
Πότε ξανανιωθεις ενεργός; Ε θέλει το χρόνο του, οι λίγοι μήνες σίγουρα δεν είναι κάτι που βοηθαει! Εφόσον είσαι της παλιάς σχολής τότε το καλύτερο είναι απο γνωστούς κ φίλους ή απο την δουλειά
Η ζωή συνεχίζεται. Συλλυπητήρια για την απώλεια αλλά πρέπει να εστιάσεις στο εδώ & τώρα. Ο σύντροφος που θα επιλέξεις να ενωθείς μαζί του με την σχέση, δεν πρέπει να είναι ο αντικαταστάτης αυτού που έφυγε και φυσικά σε καμία περίπτωση μη βιαστείς να μπεις σε μία σχέση αν δε νιώθεις έτοιμη. Μια σχέση δεν είναι απλά να θεραπεύει τη μοναξιά, αυτό το κάνουν μια χαρά τα κατοικίδια, οι φίλοι, η μουσική, τα χόμπυ μας και οι όποιες δραστηριότητες εκτός της δουλειάς. Βέβαια το οτί αντιπαθείς τα online apps για ερωτική προσέγγιση (έτσι όπως το έγραψες το μυαλό μου πήγε στα dating apps όπως badoo, okcupid, tinder, hinge, bumble, κτλπ, φαντάζομαι το ίδιο εννοούμε) το καθιστά λίγο δύσκολο καθώς από social έχεις ήδη (λογικά) μία λίστα πιθανών ανθρώπων που ίσως να ταιριάξετε ερωτικά και την έχεις ήδη προσπεράσει, αλλιώς δε θα το έγραφες αυτό. Καλώς ή κακώς, στο 2023, το "παιχνίδι" παίζεται κυρίως διαδικτυακά. Ακόμα και η από κοντά προσέγγιση με φυσική παρουσία, φλερτ και όλο το πακέτο, δεν ισοδυναμεί με απόλυτη μονογαμία και μπορεί κάλλιστα ένας ο οποίος θα σου την πέσει σε ένα μπαράκι ή κλαμπ, να μιλάει με άλλες 20 ή και 200 από dating apps ή social, οπότε βγάλε από το μυαλό σου την σύνδεση "από κοντά = αντίθετο του από online" καθώς δεν υπάρχουν ξεκάθαρα όρια που αρχίζει το ένα και που τελειώνει το άλλο, πριν 10+ χρόνια ναι, χρησιμοποιούσαμε το διαδίκτυο ως προέκταση της ερωτικής και προσωπικής μας ζωής, ανεβάζαμε stories, μιλούσαμε, κάναμε νέες γνωριμίες, και είχε τον βοηθητικό ρόλο τύπου "ΚΑΙ αυτό". Πλέον, είναι μέσα στη ζωή μας και δεν γίνεται διαχωρισμός. Έτσι και αλλιώς, κάποια γνωριμια από κοντά θα συνεχιστεί αναπόφευκτα από social (μετά την προσέγγιση και το φλερτ και αφού τα πείτε, θα σε ρωτήσει το φβ ή ίνστα σου, μη περιμένεις να ρωτήσει αριθμό κινητού όπως έκαναν στα 2000s) και αντίστοιχα, μία εντελώς διαδικτυακή γνωριμία (από dating app ή social) θα οδηγήσει σε ραντεβού από κοντά, άρα είναι ένα και το αυτό. Φαντάζομαι έχεις μία έστω καλή φίλη, ή στη περίπτωση που δεν έχεις καθόλου, θα έχεις κάποια γνωστή, είτε συνάδερφό σου είτε οτιδήποτε. Αν προτιμάς το από κοντά και έτσι, απλά βγείτε μία Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ για ποτό. Όλο και κάτι θα γίνει αν βγάζεις προσεγγίσιμο άτομο που θέλει να κάνει γνωριμίες, δε θέλει και πολύ εννοώ, απλά αφέσου χωρίς να το σκέφτεσαι πολύ. Ε και άμα δε βαριέσαι και λες "τι έχω να χάσω" απλά κατέβασε τα dating apps που ανέφερα Στη χειρότερη ξενερώνεις και τα διαγράφεις (2 κλικ, κυριολεκτικά) , στη καλύτερη γνωρίζεις το άλλο σου μισό, και στο πιο ισορροπημένο και ρεαλιστικό/πιθανό σενάριο, απλά βγαίνεις αρκετά ραντεβού και έχεις κάποιες εξτρά πιθανότητες σε σχέση με τη μπαρότσαρκα από μόνη της. Καλή τύχη και εύχομαι να βρεις αυτόν που ψάχνεις.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο που αφιερωσες να μου γραψεις. Γενικά στο φλερτ μου αρέσει τρομερά η προσέγγιση πρώτα από κοντα. Στη συνέχεια εννοείται θελω να γίνει δουλειά και μέσω messenger ή κάτι τέτοιο για τις περαιτέρω επικοινωνίες. Το να ξεκινήσει κάτι από app κάπως μου γκρεμιζει το παραμύθι, πως να το πω, με ξενερώνει να στηθω για φωτογραφία, να την ανεβάσω για το σκοπό του "αναζητώ σχεση". Έχω χιλιάδες "ινσταγκραμικες" φωτογραφίες με φίλους, διακοπές κλπ που τις έχω κρατήσει για μένα γιατί μου φαίνεται κάπως το να τις ανεβάσω για να τις δουν. Σαν να λέω δείτε με ,ζω ωραία. Είμαι της άποψης δηλαδή ότι αν όντως είσαι ευτυχισμένος δεν χρειάζεται να το διαφημίσεις, γιατί αν το κάνεις είναι σαν να ακυρώνεις κάπως την ευτυχία σου. Εντελώς προσωπική άποψη γιατί εννοείται υπάρχει πλειάδα κόσμου που κάνει το αντίθετο και είναι οκ γιατί συμβαδίζουν με το σήμερα.
Δεν κάνει τίποτα, χαρά μου αν η απάντησή μου βοήθησε καθόλου την κατάσταση. Δυστυχώς μερικές καταστάσεις είναι αδύνατον να τις καταλάβεις και να ταυτιστείς με αυτόν/η που τις περιγράφει αν δεν έχεις βιώσει κάτι αντίστοιχο μαζί του/της, όπως στη δική σου περίπτωση, αλλά έχει τύχει να χωρίσω μετά από 8+ χρόνια σχέσης και ένιωθα για μήνες λες και έχασα συγγενή Α' βαθμού, τόσο πολύ με πόνεσε, και ξέρεις τι λένε, ο χωρισμός είναι σαν ένας μικρός θάνατος. Σε μαραζώνει και νιώθεις να ανοίγει η Γη κάτω από τα πόδια σου, αλλά η ζωή συνεχίζεται και πάντα πρέπει να ξεπερνάς (όσο δύσκολο και αν είναι) ό,τι σου συνέβη, αλλιώς κάθε μέρα που δεν την ζεις στο παρόν αλλά στο παρελθόν και στο κόσμο των αναμνήσεων και της νοσταλγίας, είναι μία μέρα χαμένη. Φυσικά, κανείς δε μπορει να ξεπεράσει ορισμένα πράματα αλλά πρέπει να το προσπαθήσουμε, το οφείλουμε στον εαυτό μας εξάλλου και όποιον αφήνουμε πίσω υπάρχει συνέχεια μέσα μας, σε κάποια γωνία της καρδιάς μας. Το να προχωρήσεις δε σημαίνει οτί ξεχνάς ό,τι έζησες με ένα πρόσωπο αλλά θέλεις να ξέρεις πως εκεί που βρίσκεται, χαμογελάει ενώ σε βλέπει να είσαι ευτυχισμένη και ζεις αντί απλά να επιβιώνεις. Εμένα τουλάχιστον αυτή η σκέψη με παρηγορεί, δηλαδή πως όλοι όσοι πέρασαν από τη ζωή μας, θέλουν να συνεχίσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι και να μην σταματούμε να ονειρευόμαστε επειδή αυτοί έφυγαν (ή "έφυγαν") από αυτήν. Και εμένα μου αρέσει η προσέγγιση από κοντά και τα dating apps τα ανέφερα απλά ως μία εναλλακτική. Τα χρησιμοποιώ μεν αλλά προτιμώ την old school μέθοδο τύπου boy meets girl και όχι με τη διαμεσολάβηση της μηχανής και του διαδικτύου, περισσότερο ανθρώπινο δηλαδή. Αλλά στο 2023 τα χρησιμοποιούν πολλοί άνθρωποι και δεν πρέπει να είμαστε διστακτικοί στο οτιδήποτε επειδή εξάλλου είτε γνωρίσεις κάποιον από κοντά πρώτα, είτε διαδικτυακά, ελάχιστα πράματα (κυρίως τα πιο επιφανειακά και αυτά που δε λένε τίποτα ουσιαστικό για την προσωπικότητά του) γνωρίζεις πριν την γνωριμία σας. Απλά το διαδικτυακό, έχει ένα υπερβολικά θετικό σε σχέση με το από κοντά (ίσως το μόνο που αξίζει να αναφερθεί) και αυτό είναι πως μιλάς πριν βγείτε ραντεβού οπότε μπορείς να τον απορρίψεις αν μάθεις κάτι που έχεις αντίθετη άποψη. Π.χ. σκέψου να είναι κάποια vegan και άθεη και να βγει από κοντά με κάποιον, χωρίς να έχει προηγηθεί πολύ μπλα μπλα μέσω social / dating app και να μάθει στη πορεία πως το ραντεβού της τρώει κρέας ή πιστεύει στον Θεό. Σίγουρα δε θα το δει με καλό μάτι. Μπορείς να γλυτώσεις πολλά αποτυχημένα ραντεβού με αυτόν τον τρόπο. Φυσικά και συμφωνώ με την old school προσέγγιση αλλά επειδή έχω μιλήσει με αρκετές κοπέλες και από κοντά και διαδικτυακά, οι περισσότερες έχουν πέσει θύματα σεξισμού από άντρες γυπαετούς που είτε από κοντά είτε διαδικτυακά, θα φερόντουσαν με τον ίδιο τρόπο, αλλά διαδικτυακά είναι πιο εύκολο να κρύψει κάποιος τις προθέσεις του οπότε θέλει προσοχή, υπάρχει πολύ εκμετάλλευση εκεί έξω. Αλλά αξίζει να το δοκιμάσεις μόνο και μόνο επειδή στα περισσότερα dating apps (αν όχι όλα) μπορείς να γράψεις ένα κειμενάκι (μέχρι 500 χαρακτήρες συνήθως) όπου θα το βλέπουν όλοι όσοι επισκέπτονται το προφίλ σου. Εκεί μπορείς να γράψεις λίγα λόγα για σένα καθώς και το τι ψάχνεις οπότε να έχεις πολύ καλές πιθανότητες να σε προσεγγίσει ένα άτομο που αναζητάει κάτι παρόμοιο μαζί σου (μακροπρόθεσμη σοβαρή σχέση) και που ενδεχομένως έχει περάσει κάτι ανάλογο με σένα.
Έχεις δίκιο, κεγώ προτιμώ την από κοντά προσέγγιση πάντως..