ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

έφυγα από την αθήνα και ήρθα σε ένα νησί αφήνωντας πίσω οικογένεια,φίλους σχέση,όλη τη μέχρι τώρα ζωή μου που νόμιζα ότι είναι τα πάντα..φοβόμουνα πολύ,ήμουνα μόνη μου και παρόλα αυτά πίσω δεν γύρισα ποτέ..ένα μήνα μετά έχω καινούριους φίλους που τους ονομάζω οικόγενεια για τον ένα χρόνο που θα είμαι εδώ μιας και οι δικοί μου είναι όλοι πολύ μακριά,μου αρέσει η σχολή μου,με τη συγκάτοικο μου τα πάμε μια χαρά,βγαίνω,πίνω,μεθάω,διαβάζω..ουυυ πρώτο έτος νιώθω!και κάθε φορά που δεν είμαι καλά βλέπω τη θάλασσα,πίνω τον καφέ μου στο μικρό καφέ και όλα φαίνονται όμορφα.ο φίλος μου ήρθε,η κολλητές μου θα έρθουν,το ίδιο και η αδέρφη μου μαζί με το κορίτσι μου(το σκυλί μου)!μετά από πολύ καιρό κάνω κάτι που με ικανοποιεί και σκέφτομαι θετικά και πως θα τα καταφέρω στη ζωή μου να κάνω αυτό που θέλω.και για όλα τα παραπάνω ένα τεράστιο φιλί στη μαμά και τον μπαμπά που συνεχίζουν να με πληρώνουν στα 25 μου και να στηρίζουν τις όποιες επιλογές μου!και η τελευταία μου κουβέντα δεν θα ακουστεί(ή πιο σωστά δεν θα διαβαστεί καλά) αλλά ''αγάπη ρε μουνιά''!