ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για πολλά χρόνια και για πολλούς λόγους η κοινωνική μου ζωή ηταν σχεδόν ανύπαρκτη.Δεν έχω πάει ποτε σε Μπιτς μπαρ, δεν πηγαίνω σε κλαμπ ούτε στα μπουζούκια, δεν εχω καν "καλά" ρούχα, ούτε τακούνια. Ακόμα κι αν αγόραζα δε θα μπορούσα να τα υποστηρίξω.Είμαι ωραία γυναίκα απ' ότι λένε και γενικά έχω κατακτήσεις αλλά δε βγαίνω με κάποιον. Σκέφτομαι οτι όλοι οι άντρες θα περιμένουν να δουν στο ραντεβού την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Μα, δεν έχω! Θα δουν το ίδιο που είδαν και στις 10 το πρωί. Άντε και το προσπερνάμε αυτό και τα βρίσκουμε. Πως θα με γνωρίσει στην παρέα του; θα τον κοροϊδεύουν σίγουρα. Και ύστερα; Θα ήθελε κάποιος για συνοδό του σ ενα γάμο πχ μια γυναίκα με φλατ παπούτσια και άβαφτη τη στιγμή που όλες γύρω μας είναι τόσο προσεγμένες; Απ' τη μια σκέφτομαι οτι πρέπει να κανω την καρδιά μου πέτρα και να μάθω να μεταμορφώνομαι για να μπορω να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις της κοινωνικής ζωής. Απ' την άλλη...να μεταμορφώνομαι σε κατι που δεν είμαι; Μεγάλη καταπίεση.Σκέφτομαι οτι το να βρω κάποιον χωρίς κοινωνική ζωή θα ηταν μια κάποια λύση στο πρόβλημα μου αλλά θα με πήγαινε πίσω.Βαρέθηκα να είμαι σαν τη μύγα μεσ το γάλα τα βράδια κυρίως αλλά δε μπορω να με φανταστώ με φόρεμα, τακούνι, μανικιούρ και 22 χρώματα στο πρόσωπο. Για να μην παρεξηγηθώ, χαζεύω και ζηλεύω τις περιποιημένες γυναίκες αλλά εγώ δε μπορώ. Θα νιώθω σαν απόκριες. Και είμαι ήδη 36. Πολύ μεγάλη για να απαρνηθώ τον πραγματικό μου εαυτό.Εντάξει, έβγαλα τα κομπλεξικά μου!Καλή εβδομάδα!