ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λέει καληνύχτα και ότι πάει για ύπνο, και διαπιστώνω ότι απλώς έχει βγει offline (από εμένα) στο fb και συνεχίζει κανονικά. Δεν με πειράζει να πει "εντάξει, τα λέμε ρε συ" και να σταματήσει εκεί η κουβέντα. Με πειράζει που το έπαιξε. Προσφέρω τη φιλία μου και την προσοχή μου και έχω κατανόηση. Μη μου συμπεριφέρεσαι όμως ώρες-ώρες λες και είμαι ένα ενοχλητικό άτομο. Δεν είμαι. Απλώς, έχασα δικούς μου ανθρώπους στο παρελθόν και πλέον δείχνω στον άλλον ότι τον συμπαθώ, τον εκτιμώ, προσπαθώντας να βάλω στην άκρη εγωισμό και τα συναφή, γιατί έχω μετανιώσει που δεν τα έδειξα τότε, στους δικούς μου. Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Πως έχει ξαναγίνει στο παρελθόν. Μου είπαν πως "δεν αφήνω αμφιβολίες" και ο άλλος βαριέται. Ελάτε τώρα να ρωτήσετε εκείνον που "βαριόταν", πόσο κυνήγι μου ρίχνει σήμερα, μετανιωμένος μέχρι το κόκκαλο. Θα σταματήσουμε ποτέ να διώχνουμε το "σιγουράκι" και να μην τυραννιόμαστε με το "μυστήριο"; Όχι, ε;