ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβάζω εξομολογήσεις,έχω εξομολογηθεί αρκετά τελευταία και όπως χαζευα σήμερα είδα τύπου αγγελιες.Έχω βγει από σχέση χρόνων,με ένα διαζύγιο ήδη στην πλάτη μου,και αναρρωτιεμαι γιατί τόση μοναξιά; Γιατί ένας άνθρωπος να ψάχνει διαδικτυακά να κάνει γνωριμίες,παρεες..Κ εμένα έχει στενεψςι τρομερά ο κύκλος μου κ εγώ πειραματίστηκα σε σοσιαλ και δεν τα κατακρίνω αλλά απορω γιατι αντί να βγούμε,να γνωρίσουμε κόσμο,να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλο κρυβόμαστε πίσω από μια οθόνη.Ειναι ωραίο να βγεις να φλερτάρεις,να βγεις μια βόλτα με κάποιον που γνώρισες,να δώσεις ευκαιρίες.Υπαρχουν ένα σωρό ενδιαφέροντες άνθρωποι εκεί έξω,με πολλά κοινά με εμας και η αλήθεια είναι οτι θα με γοήτευε περισσότερο να έρθει ο άλλος έξω να μου πιάσει κουβέντα όμορφα και ήρεμα όπως γινόταν καποτε....είμαι 34 πρόλαβα τις γνωριμίες σε κλαμπ,μπαράκια ακόμα και στο δρόμο.Έχει τύχει να κανονίζουν συναδελφοι,να μου πουν φίλοι ότι θα πάνε στο τάδε μπαράκι,παλιοί συμμαθητές τυχαία στο δρομο και να αρνηθώ πρότασεις την επόμενη όμως δε θα το κάνω,θα βγω και θα ξαναβγω.Θα δεχτώ την πρόσκληση του γείτονα να πάμε για έναν καφε,την επόμενη θα πάρω και παρέα μαζί μου.Ανθρώπινο είναι να θες να συναναστραφείς με κόσμο ακόμα και με όσους δεν ταιριάζεις και τόσο μπορείς να βγεις με την παρέα τους,να μιλήσεις στη φοιτήτρια διπλα,να πιάσεις κουβέντα με τους γείτονες στο από πάνω στενό που βγάζουν την ίδια ώρα το σκύλο τους,πρότεινε σε μια/ έναν συνάδελφο έναν καφέ και την επόμενη βγείτε με τις παρέες σας,αν όχι εσείς ίσως κάποιος άλλος να κολλήσει στο μεταξύ τους.Σίγουρα με τα χρόνια γινόμαστε πιο επιλεκτικοί και κλειστοί αλλά το να πας για έναν καφέ δεν είναι ούτε τόσο δύσκολο ούτε τόσο κακό