ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον θελω να σας πω λιγο κατι που μ' απασχολει και να δω τι σκεφτεστε και σεις πανω σ' αυτο. Καποιοι απο σας φανταζομαι θα 'χετε βρεθει στη θεση "εμενα μ' αρεσει αυτος, εγω αρεσω σε καποιον αλλον που δεν μ' αρεσει" κτλ κτλ. Καταλαβατε πιστευω. Μου χει συμβει πολλες φορες να θελουν κατι σοβαρο με 'μενα παιδια που ομως δεν μου κανουν το κλικ. Απ την αλλη, επειδη γενικα ειμαι μονη μου και δυσκολα παιρνω την αποφαση για καποια σχεση, οταν τελικα ημουν σιγουρη οτι ηθελα να ειμαι μαζι μ' ενα παιδι δεν τα καταφερα(επειδη εγιναν λαθη κι απ τις δυο πλευρες, επειδη δεν υπηρξε timing και γενικα ισως να μην αξιζε τελικα). Το ερωτημα μου ειναι μηπως τελικα πρεπει να προσπαθησω με καποιον που δεν μου αρεσει και τοσο με την ελπιδα οτι ισως στο μελλον να το δω αλλιως η να περιμενω μεχρι ισως καποια μερα να βρεθει και για μενα κατι αμοιβαιο κι αληθινο; Ισως μερικες φορες πρεπει να συμβιβαζομαστε..αχ δεν ξερω πειτε μου και σεις. Ισως να μην προοριζομαστε ολοι για τους μεγαλους αμοιβαιους ερωτες! Τι πιστευετε;