ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η πιο ωραία εποχή κατά την άποψή μου.Κι όμως,φέτος,παρ'όλο που θα έπρεπε να έχω το καλύτερο καλοκαίρι μέχρι τώρα -πρώτη χρονιά φοιτήτρια γαρ- νιώθω πιο μόνη από ποτέ...Και να πεις πως δεν έχω παρέες;Ίσα ίσα,φέτος έκανα και πολύ καλούς φίλους στη σχολή.Βγαίνουμε,περνάμε καλά,αλλα ΠΑΝΤΑ γυρνώντας σπίτι μου,νιώθω να μεγαλώνει πάλι αυτο το καταραμένο το κενό μέσα μου.Δεν ξέρω πώς ακριβώς να το περιγράψω...απλώς ξέρω πως μου καταστρέφει τη διάθεση.Και κάτι πρέπει να γίνει γι'αυτό.Αλλά τι,από τη στιγμή που όλα τα κρατάω μέσα μου και αφήνω τους άλλους να νομίζουν ότι ειμαι μια χαρά;Και αρχίζει να με ξαναπιάνει απελπισία...