ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι η αγαπημένη μου εποχή...πάντα ήταν..το καλοκαίρι μου φαίνονται όλα πιο όμορφα,πιο φωτεινά, πιο ήρεμα.Μ' αρέσει να περπατάω ξυπόλητη στη παραλία να περπατάω ξυπόλητη στο σπίτι μου..μ'αρεσει η θάλασσα..λατρεύω να ξυπνάω το πρωι να πηγαίνω στη θάλασσα και να κάθομαι εκεί με τις ώρες αδιαφορώντας πλήρως αν το μαγίο μου είναι συνυφασμένο με τη τελευταία λέξη της μόδας..και με τη προτελευταια να είναι δε με νοιάζει..Δε μου έλειψαν τα λεφτά ποτέ,αλλά δε με απασχόλησαν και ποτέ..όσα και αν είχαν οι γονείς μου..εμένα με ενδιέφερε να δουλεύω..(οταν έβρισκα δουλειά βέβαια) να έχω τα δικά τόσα όσα για να καλύψω τις ανάγκες μου..να ζητάω το οτιδήποτε απο τον οποιοδήποτε το θεωρώ ντροπή...Έτσι λοιπόν ποτέ δε ζήτησα αγάπη, ποτέ..απο κανένα..θεωρούσα αγάπη που πρέπει να τη ζητήσεις για να σου δωθεί είναι ημιτελής αγάπη...δεν έχω παράπονο..σταθηκά τυχερή..υπάρχουν γύρω μου άνθρωποι που με αγαπούν,το δείχνουν..με στηρίζουν,με συμβουλεύουν χωρίς ιδιοτέλεια...άνθρωποι που μεγαλώσαμε μαζί περάσαμε πολλά ΄"καλοκαίρια"..με γέλια και τραγούδια και πολλους κρύους και αδυσώπητους "χειμώνες" που όμως με την ζεστή ένδυση της φιλίας μας τα καταφέρναμε όλες τις εποχές..Υπάρχει και ο έρωτας...μα ναί πως μπόρεσα να το ξεχάσω αυτον τον "κύριο" που είναι αγενής και έρχεται ακάλεστος...συνήθως..δηλάδη πάντα σε μένα..ποτέ δε το κάλεσα η καλύτερα όποτε τον καλούσα είχε να πάει αλλού..ερωτεύτηκα πολύ,πάρα πολύ..χάνοντας τον ευατό μου..κάνοντας υπερβολλές όπως αρμόζει όταν έρχεται ο συγκεκριμένος ακάλεστος "επισκέπτης"..με ερωτεύτηκαν.είδα μάτια να γυαλίζουν..ένιωσα καρδίες να χτυπάνε..είδα τα "άκρα" να γίνονται "μέσα" είδα πόσο εύκολα χάνεται το μυαλό και πως ένας ερωτευμένος άνθρωπος είναι ικανός για τα πάντα..και ακόμα περισσότερο απο τα πάντα..είδα πως μια βόλτα στη παραλία μπορεί να σε αλλάξει...πως μια απλή συζήτηση σε ένα κοντινό καφέ μπορεί να σε κάνει να είσαι χαρούμενη ένα μήνα..πως ενα τραγούδι,μια ταινία ένα κείμενο αποκτούν άλλη οπτική και διάσταση..πως η υπερβολή γίνεται ένα με την ιδιοσυγκρασία σου...γιατι ο έρωτας είναι μια υπερβολή απο μόνος του..τα θές όλα στον υπερθετικό βαθμό οτιδήποτε λιγότερο δε σου αρκεί...Ναι το Καλοκαίρι είναι η αγαπημένη μου εποχή...γιατι μπορώ να κάθομαι στη βεράντα μου και να μιλάω με τους φίλους μου,με τους έρωτες μου, με τους δικούς μου ανθρώπους..και με τον ευατό μου...κυρίως με αυτόν..χωρίς να με νοιάζει κάτι άλλο.....χωρίς να με νοιάζει η "παγωνία" του κόσμου..του "άλλου" που δε βρίσκεται στη βεράντα...δε με νοίαζει γιατι δεν υπάρχει..μα ναι...αφου είναι καλοκαίρι..!!!!Καλό υπόλοιπο να έχουμε όλοι μας...κάθε μέρα είναι ξεχωριστή..κάθε μέρα ενα στόχο να βάζουμε να κάνουμε αυτο που θέλουμε..πρίν πάτε για ύπνο ρωτήστε τον ευατό σας, σήμερα τι έκανα που το ήθελα με τη καρδια μου?έστω ένα...όχι πολλά..και το καλοκαίρι θα αποκτήσει τη μαγεία που θέλετε...