ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

H ωρα ειναι 11παρα για ακομη μια φορα τον παιρνω τηλεφωνο. Για να τον ξυπνησω. Ειμαι στην 4η φορα. Δεν απανταει - δεν θα απαντησει. Ουτε σημερα θα παμε για αυτον τον πρωινο καφέ. Οπως καθε μερα κοιμαται θα ξυπνησει το μεσημερι θα φαει θα κατσει στον υπολογιστη και κατα τις 6-7 (με την προυποθεση οτι ειναι η μερα που εχει ξυπνησει πριν απο αυτη την ωρα) θα μου πει δεν ερχεσαι απο εδω για κανα καφε; Για να καταληξουμε να παω σπιτι του μετα απο μια ωρα να μου φτιαξει καφε και να βαλει μουσικη στο τερμα γιατι αυτος ετσι του αρεσει και να καθεται να ακουει μουσικη και να μη μιλαμε καν ή ακομα χειροτερο να μου κλεινει και τα φωτα και να αναβει κερια γιατι αυτος ετσι του αρεσει. Ή θα με πιεζει παλι να κανουμε σεξ και να καταληξουμε να τσακωνομαστε επειδη δεν θελω. Οχι προχτες καναμε δεν περασαν χρονια. και καπως ετσι κατα τις 11 θα παρει τον κολλητο του και θα βγουμε οι 3 μας να κατσουμε σε καμια πλατεια ή σε κανενα μαγαζι που εγω ξερει οτι δεν εχω να πληρωσω και με κερναει και για ακομη μια φορα νιωθω ασχημα. Θα βαρεθω, θα νυσταξω θα με παει σπιτι. Θα γυρισει με τον κολλητο του και θα ειναι εξω μεχρι τις 5 το πρωι. Κοιμαται. Ο κυκλος ξανα αρχιζει..Υποτιθεται οτι εχω αρχισει καλοκαιρινες διακοπες εδω και 2 βδομαδες και απο οτι φαινεται το μονο που κανω ειναι να βαριεμαι απειρα. Δεν εχω φιλους πια. Απο οταν εφυγα για σπουδες δεν εμεινε τιποτα πισω. Και οτι εμεινε το παρακαλαω να βγουμε. Ισως να μην ειχα και ποτε αλλα μου λειπουν εκει στα 16 οταν κανονιζαμε πολλοι. Στεναχωριεμαι να παιρναμε απο τα μαγαζια και να βλεπω παρεες να καθονται. Πηρα την αλλη χτες "-γεια τι κανεις που εισαι; -γεια ολα καλα ειμαι "εκει" -α ωραια με το αγορι σου ή με τις κοπελες? - και με τους 2 - αα οκ ωραια θα τα πουμε φιλια" Ημασταν 2 τετραγωνα αποσταση. Ποτε δεν ειπε περνα απο εδω. Η ιδια που απο την μερα που γυρισα μου λεει οτι της λειπω και ποτε θα με δει. Ναι τελικα δεν εχω φιλους. Εχω μονο αυτον που κοιμαται. Τον αγαπαω μωρε δεν ειναι αυτο ίσως κουραστηκα. Ισως τελικα οντως να μη ταιριαζουμε. Ισως κουραστηκα αυτη την παραλληλη σχεση εγω αυτος και ο κολλητος του που πλεον δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα χωρις αυτον μιας και χωρισε και "ειναι στεναχωρημενος", ο κολλητος του που δεν με παει ναι αυτος που η (πρωην;) γκομενα του και πρωην κολλητη μου αν και μας γνωρισε με τον φιλο μου μετα του ελεγε οτι ειμαι μουνοπανο και που ο ιδιος του ελεγε να με προσεχει και δεν ειμαι ατομο εμπιστοσυνης. Πραγματικα γιατι καθομαι να ανεχομαι τοση μιζερια? Θα μου πεις η αλλη προοπτικη ειναι κατσε σπιτι και πηξε στις ταινιες. Νομιζω απο σημερα θα προτιμαω τις ταινιες. Καλο χειμωνα.