11.3.2016 | 02:59
Καμιά ελπίδα...
Όσο πιο πολλά δίνεις, τόσο περισσότερο γίνεσαι δεδομένος και δε το εκτιμάει κανείς...το ότι παίρνεις ότι δίνεις που το βλέπετε; Ο καθένας κοιτάει τη πάρτη του και χέστηκε για τον διπλανό του...Τόσα χρόνια δίνω τα πάντα, το όχι δεν το ξέρω, και αυτό που παίρνω είναι αδιαφορία και γράψιμο μέχρι αηδίας...ξενέρωσα φρικτά και μουτζώνω τον ευατό μου που δε παύει να κάνει καλοσύνες και να υπομένει. Θέλω να βγάλω νύχια, να βρίσω κόσμο, αλλά δε μου βγαίνει μπροστά τους! Και μετά βρίζω μόνη μου τον ευατό μου που δε βάζω στη θέση τους αυτούς που πρέπει...ένα δεδομένο για τους πάντες και τα πάντα μια ζωή. ΒΑΡΕΘΗΚΑ.
