15.10.2015 | 14:25
καμιά φορά
βάζω να ακούσω τον Ρίτσο να απαγγέλει την "Σονάτα του σεληνόφωτος", ανοίγω και την αντίστοιχη σελίδα να βλέπω τους στίχους και κάπου στα ενδιάμεσα αρχίζω και κλαίω. υποθέτω πως είναι κάποιος τρόπος εκτόνωσης κι αυτός.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...