ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου αρεσει ενα παιδι απο τη σχολή και τελικά γνωριστήκαμε πριν λιγο καιρο και μιλουσαμε με μηνύματα και βγήκαμε σε αλλη πόλη όπου ετυχε να βρισκόμαστε εκείνες τις μερες και έγινε κατι και περάσαμε απίστευτα οπως δήλωσε κι ο ιδιος. Υπήρχε μια σχετική επικοινωνία γενικά και τωρα που γυρίσαμε πισω στη πόλη όπου σπουδάζουμε εδω και 3 μερες τον πετυχαίνω όπου κι αν παω! Πρώτος εκανε αυτος την κίνηση να με χαιρετησει και μου επιασε κουβεντα και ητνα τοσο ζεστός και κοιτιομαστε ν μεσα στα μάτια (οι φίλοι απο δίπλα μας σκουντιοταν μεταξυ τους) και μετα την επόμενη μερα και παλι το ίδιο. Ομως υπάρχει αυτη η αμηχανία η ωραια αμηχανία που κανεις δεν κανει το παραπανω βήμα ! Εγω θελω σαν τρελή να ξαναβγώ μαζι του και να συνεχιστεί και πιστευω κι αυτος θελει απλώς δεν ξερω τι να κανω πως να τον προσεγγίσω αν ο τρόπος που μου μιλουσε κλπ υποδήλωνε οτι θελει να κρατάμε επαφή ετσι ώστε να εξελιχθεί.. ειλικρινά δε ξερω Αλλα πραγματικα δεν εχω ξανανιώσει τοσο εντονα τον βλεπω εξω και λιώνω κυριολεκτικά μπορω μα καθίσω να τον χαζεύω με τις ώρες!! Χελπ μιιι ειναι για καλοοο σκοπό !!