20.10.2017 | 00:47
Κάνε μεταβολή.
Και μπαίνεις κάποια στιγμή σ αυτόν το δρόμο, συνήθως μόνος, ή και με άλλους παρέα , στην πορεία του όμως όλοι σιγά σιγά θα χαθούν άλλος δεξιά άλλος αριστερά άλλος θα σταματήσει, και προχωράς και πας και ο δρόμος στενευει και ο δρόμος γίνεται σοκακι δεν ακούς τίποτα πλέον δεν βλέπεις κανέναν και όλο και στενευει. Έχει τοίχους πλέον γύρω σου τοίχους υγρους και σκοτεινους πρασινισμενους απ τη μουχλα και την υγρασία και το σοκακι έχει γίνει λασπωμενος χωματοδρομος και όλο και προχωράς και όλο φτάνεις προς το τέρμα του. Το τέρμα που χωράει μόνο εσένα, εκεί, όρθιο, παγωμένο, με μάτια άδεια και δίχως φωνή. Μπορείς να μείνεις, να περιμένεις, θα ρθει το τέλος κάποια στιγμή αν αυτο το θεωρείς "λύτρωση" Η μπορείς απλά να γυρίσεις την πλάτη σου στον τοίχο. Κάνε μεταβολή Ξεκίνα να περπατάς πάλι. Όχι δεν πας πίσω, ξαναζεις.Ξεκινα όμως μην τ αργεις.
0