ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αλλά και που τα κάνω ,δεν νιώθω ωραία. Δεν περνάω καλά. Είναι σαν να τα κάνω και ταυτόχρονα να μην τα κάνω γιατί δεν είμαι πνευματικά εκεί και δεν μπορώ να αποδώσω. Κι όταν βγαίνω έξω είναι σαν να βγαίνω για να βγαίνω, δεν διασκεδάζω , δεν κάνω τα πράγματα που θέλω αλλά δεν ξέρω κι όλας τι θέλω. Δεν μπορώ να τραγουδήσω, να χορέψω , να περάσω καλά να μιλήσω σε αγόρια. Κι αυτό με καταβάλλει. Μπορεί να βγαίνω μια στο τόσο αλλά κι αυτό δεν έχει πολύ νόημα γιατί τη περισσότερη ώρα απλά χάνομαι στις σκέψεις μου και στην ανεπάρκεια μου.Και δεν μπορω και να χαρώ την ομορφιά γύρω μου. Νιώθω ότι όλο το σύστημμα έχει μπουκώσει. Κι ότι κάνω στη ζωή μου το κάνω από μέτρια έως χάλια. Γιατί δεν προσπαθώ. Και δεν έχω τη διάθεση η το κουράγιο για προσπάθεια. Με απογοητεύω. Στη ζωή μου όλα χάλια τα κάνω. Ως πότε θα συνεχιστει αυτό?