ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Tο έχω νιώσει και εγώ αυτό...Ειδικά τώρα τελευταία..Και καταλήγεις στην σιωπή που είναι και η καλύτερη μας φίλη τις περισσότερες φορές..Δεν έχεις και άδικο...Όταν προσπαθείς μια φορά και βρίσκεις κόντρα σε όσα πείς,στην δεύτερη το ξανασκέφτεσαι και λες αφού δεν θα καταλάβουν τον τρόπο που το νιώθω και τι θελω να πω,τότε καλύτερα ας μην μιλήσω.. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυστυχώς δεν μπαίνουν στην θέση σου να δουν πως είσαι,γιατι σκέφτεσαι έτσι,τι μπορεί αισθάνεσαι,ούτως ώστε να καταλάβουν αυτό που λες και με τον τρόπο που το λες..Δυστυχώς...Είναι τόσο απλά κάποια πράγματα,αλλά μερικοί άνθρωποι τα κάνουν τόσο δύσκολα γιατί πολύ απλά δεν έχουν μάθει να ακούνε,να αισθάνονται και να σέβονται τους συνανθρώπους τους που τους έχουν ανάγκη!Εύχομαι να μπορέσεις κάποια στιγμή να βγάλεις από μέσα σου ότι σε βασανίζει και προπάντων να βρεθεί ένας άνθρωπος που θα σε καταλαβαίνει ακόμη και μέσα από την σιωπή σου,ακόμη και μέσα από ένα σου βλέμμα χωρίς να λες πολλά πολλά...Και αυτό είναι το καλύτερο αλλά σπανίζει..Που θα πάει βρε ψυχή?Θα την βρούμε την άκρη..Δεν πτοούμαστε! ;-) Ελπίζουμε και περιμένουμε τα καλύτερα! Εντάξει?Καλό απόγευμα και να μην ξεχνάς να χαμογελάς! :-*