8.5.2016 | 01:04
Κάποιες μέρες,
λέω πως θα πάρω τα βουνά.Οι αντοχές μου μηδενίζονται.Δεν βρίσκω κανένα νόημα να παλεύω για όλα αυτά που αγαπώ και συνεχίζουν να με ματώνουν...Κρατάει τόσο καιρό αυτή η θλίψη στην οποία έχω βυθιστεί.Δεν έχει ξεσπάσει ο θυμός μου για τη φυγή σου ακόμη κι αυτό μου δημιουργεί εκρήξεις κυκλοθυμίας.Σίγουρα βιώνω την κατάθλιψή μου,αλλά μέχρις εκεί.Θα βγω από εκεί,μη φοβάσαι.Μια αγκαλιά,θα ήταν σωτήρια για το χαρακτήρα που'χω. Με πληγώνεις όταν σκέφτεσαι έτσι.Να το ξέρεις,ότι για την αγάπη σου υποφέρω.
