ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήρθε και για εμένα μια στιγμή στη ζωή μου που έπεσα για τα καλά. Άγχος, ανησυχία, φόβος, καταπίεση και πίεση με ισοπέδωσαν. Χρόνια παλεύω με τις κρίσεις πανικού. Επισκέφτηκα κατά καιρούς ψυχολόγους και ψυχολόγους. Πέρασα από εποχές σκοτεινές και φωτεινές. Τώρα διανύω μια από τις σκοτεινότερες εποχές της ζωής μου. Ένα μήνα πριν πάρω το πτυχίο μου από την δραματική σχολή, έπεσα στο κρεβάτι από την Παρασκευή και δεν σηκώθηκα, πάρα μόνο για να πάω σε γιατρούς. Δεν μπορώ να φάω και να οδηγήσω, το μόνο που θέλω είναι να είμαι στο κρεβάτι μου. Ξεκίνησα να παίρνω κι ένα ελαφρύ αντικαταθλιπτικό. Ταχυκαρδίες, καταστροφολογία, πανικός, μαύρες σκέψεις. Ξεκίνησα και πάλι τις συνεδρίες για να σηκωθώ το συντομότερο. Για χρόνια λιποθυμάω. Πέφτω κάτω και βλέπω πράγματα να τρέχουν γύρω μου με ιλιγγιώδη ταχύτητα, βουίζουν τα αφτιά μου και μετά από λίγο αρχίζω και ουρλιάζω με όλη μου τη δύναμη. Λένε πως είναι ακραίες κρίσεις πανικού. Ψάχνω μήπως είναι κάτι άλλο. Δεν βρίσκω κανέναν άνθρωπο που να έχει το ίδιο σύμπτωμα ακριβώς κι αυτό με ανησυχεί ακόμα περισσότερο.