ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγω καποτε περιμενα την παραμικρη αφορμη για να φυγω απ τη πολη που ζω,ειτε για λιγο,ειτε και για μονιμα αν μου δινοταν η ευκαιρια(αν μου δινοταν τα λεφτα κυριως). Ημουν σε αναμμενα καρβουνα συνεχως, θα εμπαινα σε ενα τρενο και θα γυρνουσα τις Ευρωπες υποτιθεται,ειτε με παρεα,ειτε μονη μου,ετσι γιατι μου την εδινε η επαρχια που ζω,μου την εδιναν καποιοι απ τους ανθρωπους που με περιτριγυριζαν,και μου την εδινε που καποιοι ανθρωποι που αγαπουσα πλεον δεν με περιτριγυριζαν.Το ειχα πολυ αναγκη να το κανω αλλα μου ελειπε η ευκαιρια, μου ελειπαν τα λεφτα. Το κινητρο δεν μου ελειπε..ετσι φυγας σου λεει!Πλεον,ολο δικαιλογιες ειμαι να καλυψω τις ανασφαλειες μου και τους φοβους μου. Θα μου πεις,μεγαλωσες κοπελια,αυτη η ελλειψη φοβου που εχουν συνηθως τα παιδια χανεται,ισως γιατι δεν ειναι ακριβως ελλειψη φοβου,ειναι αγνοια. Και οχι οτι τωρα εχω λεφτα να το κανω,αλλα νομιζω πως και να ειχα,δεν θα το αποφασιζα το ιδιο ευκολα.Αλλα δεν ειμαι εγω αυτη ρε γαμωτο! Πως γεμισα ετσι μ'ανασφαλειες και αναβολες!Εσυ ησουν ετσι; Οπως εισαι τωρα;