3.8.2014 | 00:17
Κάπου στην Ερμού...
Γνωριζόμαστε εμεις, δεν θυμασαι;Ειμαι εκείνο το χαμόγελο στην ΕρμουΕιμαι εκεινη η πρωτη κομμένη ανάσα το σαββατο που σε ειδα να παίζεις.Σε ξερω πολυ πριν συστηθουμε.Ειμαι οι λέξεις που δεν ειπες ποτε.Αληθεια δεν σου θυμίζουν τιποτα ολα αυτα;Ισως εκείνοι οι στιχοι στο βιβλιαράκι μου..Οι νότες που έχασες ενα Σαββατο οταν περασα απο μπροστα σου.Εισαι το πρωτο δάκρυ μου μετα απο καιρο.Εκείνο το αμήχανο αγκάλιασμα στο παγκάκι. Η πρωτη βουτιά χωρις ανάσα... Σε θυμαμαι εγω!Εχω ζήσει μαζι με σενα αλλα παραλληλα χωρις εσενα. Σ' εχω ερωτευτεί και σ εχω μισήσει σε ελάχιστα δευτερόλεπτα.Κοιτα με καλυτερα...Κρατάω όσα δεν μου έδωσες ποτε.Φέρνεις μαζι σου οσα τρέμω και παραλληλα αποζηταω. Μοιάζουμε.Οι αντιθέσεις, μας ταιριαξαν τελεια!