17.4.2017 | 14:27
Καράβια αραγμένα
τα όνειρα τα περασμένα κοιτάς,χαρά μου, να ξέρεις ο κόσμος τελειώνει αν δεν αγαπάς..."Ελένη ευχαριστώ που τραγουδάς τη φωνή μου και σήμερα..Τόσο καιρό εδώ η "ζωή" μου, αν μπορεί να ειπωθεί έτσι αυτό που έχω εδώ, στον αυτόματο πιλότο..Πόσο το νιώθω τώρα, αυτή τη μοναξιά την αβάσταχτη..Απόψε είδα ένα "κομμάτι" μου παλιό που το ξερίζωσα γιατί ήταν πια ξένο, στο τυπικό σου βλέμμα και λόγια, τα συννεφιασμένα σου χαρακτηριστικά..Δεν ήσουν αυτός που θυμάμαι, κι όμως κάπου μέσα μου ήθελα τόσο να σε φέρω κοντά μου..Εσένα που νόμιζα πώς ήξερα μα δε γνώρισα ποτέ ,που ανήκες σε όλους-ες και σε κανέναν-καμία..Ένα τόσο μεγάλο ψέμα, μια ψευδαίσθηση απατηλή που δεν έβρισκε την έξοδο κινδύνου..Μου έμαθες να αγαπώ έστω κι έτσι και γι' αυτό ευχαριστώ..Άραγε εσύ μπορείς να νιώσεις αγάπη μέσα σου;Πρέπει να τελειώνω από δω..