ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κατά τη διάρκεια της καραντίνας πήρα πάρα πολλά κιλά. Οι φίλες μου άρχισαν να με κοροϊδεύουν και να μου κάνουν body-shaming. Κάποια στιγμή μου έγινε το κλικ και σταμάτησα να πιστεύω σε αυτά κοιτάζοντας περισσότερο στα 48 μου χρόνια τη διαμόρφωση του ψυχικού μου χαρακτήρα. Αναδίδοντας αυτοπεποίθηση και αίσθημα σιγουριάς, καθώς εν όψει καραντίνας διάβασα αμέτρητα βιβλία που είχε αποθηκευμένα ο πρώην σύζυγός μου ο οποίος ήταν ένας φιλόλογος χωρίς ιδιαίτερη παιδεία, έγινα αυτό που λένε όχι μορφωμένη αλλά ενημερωμένη στα περί τέχνης και λογοτεχνίας. Έμαθα για Κάφκα και για Μπος, για Σεφέρη και Αναγνωστάκη. Και όλα αυτά ήταν παρηγοριά μέσα στις μέρες της μοναξιάς. Τώρα βγαίνω έξω ντυμένη με απλά ρούχα, άλλοτε προκλητικά και άλλοτε λιγότερο προκλητικά, και αντιλαμβάνομαι ότι ενώ πριν δεν με παρατηρούσε κανένας, ξαφνικά ολα τα βλέμματα στρέφονται προς τα πάνω μου. Η κολλητή μου είπε ότι λειτουργώ σαν θεατρική σκηνή όπου πέφτει όλο το φως. Άργησα να συμφιλιωθώ με το είναι μου, αλλά η καραντίνα υπήρξε λυτρωτική ανάσα τελικά. Ένα έχω να σας πω, μη ντρέπεστε για το σώμα σας, απολαύστε τη ζωή. Πιστέψτε τον εαυτό σας. Το σεξ που πραγματοποιώ αυτή την περίοδο δεν το έχω κάνει ούτε κατά τα νεανικά μου έτη. Ζω την κάθε στιγμή με πληρότητα και με ακεραιότητα. Η ζωή είναι ωραία, τελικά.