ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
3.3.2017 | 22:44

καρδιακοι φιλοι

Δεν αντεχω αυτο το συναισθημα. Ειχα χρονια να το νιωσω. Θες επειδη μεγαλωσα και γυρισα απ τη φοιτητικη μου πολη; Δεν ξερω. Παντα ειχα συγκεκριμενους φιλους, που μπορω να πω ειχαν κανει πραγματα πολλα για μενα. Τις φιλες απ το σχολειο και τις φιλες απο πανεπιστημιο. Οι περισσοτεροι εφυγαν εξωτερικο, σκορπισαν. Εχω μεινει με 2 φιλες στην ιδια πολη. Κολλητες. Ετσι ηταν τουλαχιστον. Γιατι νιωθω οτι κατι δεν παει καλα πλεον. Εχουν αγορια, οπως και εγω, και ολο και περισσοτερο νιωθω μια απομακρυνση. Οι ρυθμοι της ζωης δεν σε βοηθανε στο να εισαι κοντα με τον αλλο. Αλλα γενικα επειδη δεν εχω ταιριαξει πολυ με τα αγορια τους για παρεα, νιωθω μια απομακρυνση. Συναντιουνται χωρις να μου πουν οι 4 τους. Καταλαβαινω οτι γουσταρουν τη φαση ζευγαρια, αλλα νομιζω οτι δεν με θελουν και πολυ μαζι τους. Πεθαινω. Ειμαι ρομαντικη; ειμαι παιδι;;;;; δεν ξερω. Αυτο που ξερω ειναι οτι πιστευα στην εννοια της οικογενειας απο ορισμενους φιλους. Ειδικα απ τις 2 τους. Αλλα απεχει τελικα πολυ αυτο που πιστευα με αυτο που νιωθω και βλεπω να συμβαινει. 10 χρονια φιλιας,χανονται νιωθω. Και κυριως. Νιωθω απολυτα μονη. ΜΟΝΗ. Ειναι τρομερο συναισθημα. Κλαιω συνεχεια. Κλαιω. Ειμαι μονη στο σπιτι και κρατιεμαι να μην ουρλιαξω. Εχω να το νιωσω χρονια αυτο. Ενιωθα παντα τη ζεστασια της φιλιας, της αληθινης, το σπιτι μου τετοια μερα ηταν γεματο. Και τωρα οι περισσοτεροι σκορπισαν, και οι καρδιακοι φιλοι με γραφουν. Το αλφα και το ωμεγα ειναι για μενα οι φιλοι μου. Και τωρα νιωθω γυμνη, αβοηθητη, χαλια. Αληθεια ειναι απαισιο. Δεν κανω ευκολα καινουργιους φιλους παροτι ειμαι πολυ κοινωνικη, βασικα ουτε νιωθω οτι μπορω να κανω ισχυρους δεσμους στα 26 μου. Και με ποιους; Και που; Νιωθω χαλια. Θελω τις φιλες μου πισω γαμωτο!
8
 
 
 
 
σχόλια
Η πλάκα είναι οτι στους γύρω δίνω την οπτική της δυναμικής γυναίκας σε μερικούς τομείς, όπως για παράδειγμα στα αγόρια. Παρολαυτα το γεγονός ότι παραλύω απο την έλλειψη φίλων δείχνει μη ολοκληρωμένη προσωπικότητα; δεν το ειχα σκεφτεί ποτέ έτσι...
Κοπελιά είναι υπερβολή αυτό που περιγράφεις κι αν νομίζεις οτι θα ήθελες να το συζητήσεις με ειδικό, αυτό να πράξεις.Φαίνεσαι απόλυτα εξαρτημένη συναισθηματικά και πρέπει να ανακαλύψεις την αιτία, ώστε να μπορέσεις να νιώθεις πλήρης και αυτάρκης από μόνη σου. Τότε και μόνο θα παίρνεις ευχαρίστηση από πολλά πράγματα κι όχι από ένα συγκεκριμένο.Γενικότερα να αναφέρω πως, κατά την άποψή μου, τους φίλους δεν τους μετράμε με ό,τι έχουν κάνει για εμάς, δηλαδή με όσα έδωσαν, αλλά με το πόσο καλά περνάμε μαζί τους, πόσο τους θέλουμε στη ζωή μας και πόσο όλο αυτό είναι αμοιβαίο, προκειμένου να υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία.
Σωστό να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου. Αλλά πως μπορεί κάποιος να τα έχει καλά όταν είναι μόνος; Υπάρχει έστω και ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που είναι μακριά απο φίλους ή νιώθει πως τους χάνει;
Σε ευχαριστώ για την απάντηση αλήθεια. Έχω τη τάση σαν άνθρωπος να μεγιστοποιω καταστάσεις στο κεφάλι μου. Απλά εμένα η εξάρτηση απ τους φίλους παρατηρώ ότι είναι λίγο παραπάνω απ το νορμάλ. Είμαι τοσο χαρούμενη όταν είμαι με μια καλη φίλη μου μαζί και επικοινωνώ μαζί της, παίρνω τεράστια δύναμη. Αντιθέτως, άμα είμαι με το αγόρι μου νιώθω γεμάτη μόνο όταν είμαι καλά με τις φίλες μου. Επίσης όταν πρέπει να διαβάσω, νιώθω ότι μπορώ να το κάνω όταν πάλι είμαι καλά με τις φίλες μου. Γι αυτό νιώθω ότι δεν πάει κάτι καλα. Δεν ξέρω, ίσως θα πρέπει να το συζητήσω με ειδικό, κάτι που χρόνια αποφεύγω...
Γεια σου, αρχικά θα σου πω να μη κλαις. Θα σε συμβούλευα να μιλήσεις στις φίλες σου. Στις φίλες σου και όχι στα αγόρια τους. Να κάνετε πράγματα η κοριτσοπαρεα, μπορείτε για παραδειγμα να καθιερώσετε μια μέρα που να βγαίνετε για καφε μονο οι τρεις σας. Ή ενα βραδυ της εβδομάδας που θα βλέπετε μαζί ταινία ή που απλα θα χασομεράτε μαζί. Κανε μια προσπαθεια να τους εξηγησεις πως νιωθεις. Ελπίζω να καλυτερέψουν τα πράγματα σύντομα :)
Αυτό νομίζω είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνω. Αλλά το θέμα που με προβληματίζει σε μένα είναι άλλο. Πως γίνεται όταν ξαφνικά νιώθω ότι χάνω επικοινωνία με φίλες στενές ή γενικά βλέπω ότι δεν είναι σχεδόν καθόλου διαθέσιμες να παραλύω; Δεν έχω όρεξη και δεν βρίσκω νόημα σε τίποτα. Ούτε με το αγόρι μου έχω όρεξη, για διάβασμα ούτε κατά διάνοια, ούτε για τη δουλειά. Για τίποτα! Γιατί να με καθορίζουν τόσο οι φίλοι; Νιώθω νεκρή χωρίς αυτές. Είναι λογικό αυτό το πράγμα;
Νομιζω πως είναι αποδεκτό για έναν άνθρωπο να φοβάται πως θα χάσει τους φίλους του. Οι φίλοι και ιδιαίτερα αυτοι που γνωρίζεις τόσα χρονια ειναι ένα τόσο σημαντικό κεφάλαιο στην ζωή που δύσκολα το αποχωρίζεσαι. Είναι λογικό να νιώθεις άσχημα στην σκέψη πως ίσως τους χάσεις αλλα μην υπερβάλεις. Οι φίλοι είναι άνθρωποι που μας βοηθάνε στα δύσκολα και μπορούμε να στηριχτούμε πανω τους αλλα ο πρώτος στον οποίο πρεπει να στηριχτούμε ειναι ο εαυτός μας. Λενε διαρκώς πως οι σχέσεις πανε και έρχονται αλλα οι φίλοι μένουν. Συμφωνώ, αλλά αυτός που πάντα μένει στο τέλος ειναι ο εαυτός μου γι αυτο πρέπει να μάθω να ζω καλα με εκείνον και να μάθω να μην εξαρτώμαι τόσο πολυ από κανέναν.
Scroll to top icon