ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

σάββατο βράδυ και εγώ απλά κάθομαι και καπνίζω χωρίς σταματημό, με "1" ποτηράκι φτηνό ουίσκι. μόνος μου, άφραγκος να σκέφτομαι αν ποτέ θα νικήσω τη μιζέρια, αν θα βγω ποτέ από το καβούκι μου, αν θα "την πέσω" ποτέ σε κοπέλα για πρώτη φορά στα 19 μου χρόνια, αν θα μου αρέσει ποτέ αυτό που βλέπω στον καθρέφτη, αν θα βγάλω τη δύσκολη σχολή που μου τρώει την ψυχή όσο ενδιαφέρουσα κι αν είναι. ξέρω ότι είμαι υπερβολικά μικρός για να σκέφτομαι και να μιλάω έτσι, αλλά νιώθω ήδη νικημένος, απογοητευμένος και αδύναμος... Καμία συμβουλή...?