21.7.2013 | 21:17
Καταραμένη μοναξιά.
Μισώ τη στιγμή που νιώθω τόσο μόνη μου που αποφασίζω να τηλεφωνήσω στη μητέρα μου που ξέρω από πριν ότι δεν θα με καταλάβει και τελικά καταλήγει να μου λέει πράματα τονίζοντας μου πως ο καιρός περνάει και πρέπει επιτέλους κάτι να κάνω. Ενώ έχω κάνει ΤΙΣ υπερβάσεις τόσα χρόνια και δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Και το αποτέλεσμα;; Να νιώθω 3χειρότερα από πριν. Να έχεις αλλάξει τόσα πράγματα μέσα σου, να έχει απίστευτη εξέλιξη και επειδή ο άλλος δεν βλέπει αυτά που εκείνος νομίζει ότι σημαίνουν εξέλιξη, να πιστεύει ότι δεν κάνεις τίποτα. ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΠΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
