11.1.2015 | 18:44
καταστροφή
Εκεί που χάζευα τον κοκκινωπό ουρανό σε πέτυχα να στέκεσαι και να παίζεις μια γλυκιά μελωδία. Σε πλησίασα για να προσπεράσω και τρόμαξες μάλλον. Προχωρούσα και σε κάθε βήμα ήθελα να γυρίσω πίσω. Τα αυτιά μου τεντωμένα από μακριά να ακούσω κάτι αλλά τίποτα. Νομίζω κατέστρεψα μια σπάνια ομορφιά.
