ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω ξανά γράψει αρκετές φορές για την ιστορία μου. Έχει περάσει 1 χρόνος ακριβώς από τότε που χώρισα με τη πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα κοπέλα μου. Είχαμε σχέση 7 μηνών. Ερωτευμένοι δε ήμασταν. Ήταν περισσότερο συμβίωση. Εγώ είδα κάποια όμορφα χαρακτηριστικά πάνω της και αυτή ήταν πολλά χρόνια μόνη της και βρήκε πάνω μου επίσης κάποια θετικά και συναψαμε σχέση. Εγώ από τους 7 μήνες , τους 3,5 ήμουν εξωτερικό. Παρόλο τις δυσκολίες αντεξαμε. Όσο ήμουν εξωτερικό είχαμε καθημερινή επαφή, ωστόσο εκεί άρχισαν τα καμπανάκια: Με πιεζε πολύ, ήθελε να μιλάμε συνεχώς, θύμωνε πολύ εύκολα και ξεσπούσε πάνω μου με ακομψο τρόπο(ακόμα και βρισιές), ζήλευε αρκετα( με ανάγκασε να μπλοκάρω μία πρώην ) , ενώ μία στιγμή με μπλόκαρε από το φβ και εμένα για έναν ασήμαντο λόγο. Εγώ έκανα υπομονή διότι θεωρούσα ότι ήταν λογο απόστασης. Γυρνάω Ελλάδα, και άρχισαν πάλι τα ίδια. Μετά από 2 μήνες την χωρισα, και ενώ είχε κάνει άσχημες συμπεριφορές. Στην αρχή ήμουν πολύ καλά, ένιωθα ότι ελευθερώθηκα, ωστόσο εκ τότε δε μπορώ να το ξεπεράσω. Στο διάστημα αυτό του ενός χρόνου την εχω ενοχλήσει 3 φορές και βρεθήκαμε και τις 3 με σκοπό να τα ξανά βρούμε. Όμως έκανα συνεχώς πίσω διότι ένιωθα ότι δε θα αλλάξει κάτι: Από τη μία μου έλειπε, αλλά από την άλλη με έπνιγε κιόλας. Ώσπου πλέον βρήκε άλλον και σταματήσαμε κάθε επαφή. Εδώ και 4-5 μήνες δε έχω νέα τις. Εγώ έχω μείνει όλο αυτό το χρόνο μόνος και δε το έχω προσπαθήσει καθόλου για άλλη σχέση. Δε νιώθω έτοιμος. Ωστόσο στεναχωριέμαι και σκέφτομαι ότι δε θα βρω άλλη που να με αγαπήσει ποτέ ξανά, και ότι αυτή πλέον με έχει ξεχάσει και πληγωνομαι ακόμα περισσότερο. Όλοι στο περιβάλλον μου μου λένε πως δε ήταν για σένα, και πρέπει να κάνεις υπομονή. Εγώ όμως νιώθω ένα τεράστιο κενό. Δε με γεμίζει πλέον τίποτα. Απλώς όλη μέρα περιπλανιέμαι εδώ και εκεί με φίλους που ωστόσο δε με συγκινούν πλέον. Έχω κολλήσει σε μία σχέση που επειδή δε είχα άλλες εμπειρίες την έχω εξιδανικεύσει. Θέλω να βρω μία σχέση , αλλά νιώθω τελείως ανήμπορος. Τι μου προτείνετε; Κάθομαι όλη μέρα και τη σκέφτομαι και ζηλεύω που είναι με άλλον, και εγώ στη μιζέρια μου... Είμαι 24 χρονών, έχω μία καλή οικογένεια, καλούς φίλους, και κανένα ουσιαστικό ζήτημα να με απασχολεί. Και όμως αυτή η σχέση με έχει χαράξει σε πολύ αρνητικό βαθμό. 1 χρόνο είμαι σαν ζόμπι... Μια βοήθεια; Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο.!