ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ιστορία έχει ως εξής. Έχω μεγαλώσει σε μια οικογένεια που ο πατέρας μου ανέκαθεν ηταν απών. Κυριολεκτικά και μεταφορικά απών απο ολα είτε οικονομικά είτε συναισθηματικά και προς εμένα κ προς τη μητέρα μου. Δεν ειναι χωρισμένοι ωστοσο. Εγω απ την άλλη ειμαι ένα άτομο υπεύθυνο που πάντα ασχολιόμουν με τις υποχρεώσεις μου είτε αυτές ηταν σχολείο είτε σπουδές. Πλέον εφόσον έχω τελειωσει σπουδές κ όντας άνεργη κ μένοντας μαζι τους βιώνω κάθε μέρα απαίσιες συμπεριφορές. Εκτός του οτι ειναι χρεωμένοι απεριόριστα κ πλέον έχουν μπλέξει κ εμένα σ αυτό δηλαδή πλέον χρωστάω κ εγώ στην εφορία κτλπ μου συμπεριφέρονται πραγματικά σαν σκουπίδι λόγω του οτι κ εγώ πλέον χρωστάω (εξαιτιας δικών τους ομως θεμάτων) αρνούμενοι να με βοηθήσουν. Απ την άλλη ψάχνω να βρω κάποια δουλειά αλλα τιποτα λόγω επαρχίας κ λόγω όλων αυτών η ψυχολογία μου ηταν κ ηταν τωρα έχει φτάσει σε κατώτατο επίπεδο μη μπορώντας να ανταπεξέλθω κ σε επίπεδο εργασίας. Φιλες κ φίλους στους οποίους να τα πω δεν έχω ούτε κάποιο σύντροφο. Βλέπω άτομα της ηλικίας μου κάθε βράδυ να βγαίνουν να περνάνε καλα κ εγώ ούτε αυτό δε μπορω να κανω. Πάντα ακούω το δεν έχουμε λεφτά δεν φτάνουν τα λεφτά. Ούτε πίνω ούτε καπνίζω για να κανω απεριόριστα έξοδα αντε 10 ευρώ τη βδομάδα να χαλάω. Ειμαι σε αδιέξοδo.