ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν είμαι φαν του καλοκαιριού αλλά όπως και να το κάνουμε, είναι η εποχή που βιώνεις την πλήξη πιο έντονα από τις υπόλοιπες αν δεν έχεις τίποτα να κάνεις. Και για μένα τα σχέδια είναι ανύπαρκτα. Επίσης και οι φίλοι... γιατί απλά ζουν αλλού, και για σχέση ούτε λόγος. Τουλάχιστον πριν ένα χρόνο διάβαζα για εξεταστική. Κι ας το μισούσα. Ήμουν μαζί με την παρέα μου όμως. Διάβασμα απ το πρωί μέχρι το απόγευμα και μετά μπυρίτσες... σινεμά... Τώρα είμαστε εγώ και η πάρτη μου να διαβάζουμε εξομολογήσεις και να πηγαίνουμε και για καμιά βουτιά. Και κάθε μέρα σε repeat. Και ανάμεσα σε αυτά θα πέσει και κάποιο τηλέφωνο με τα φιλαράκια έτσι για να περιγράψουμε για λίγο τις ζωές μας και για να εκφράσουμε πόσο μας λείπουν εκείνες οι μέρες, οι φάτσες μας, τα γέλια και τα κλάματα. Και τα τηλέφωνα όμως αραιώνουν σταδιακά. Και τι μένει; Πώς να ξανακάνω την αρχή; Έχω απλά βουλιάξει σε αυτήν την αλλαγή της καθημερινότητας μου. Σε αυτήν τη μονοτονία και ενώ κάποιες φορές ανταπεξέρχομαι... να ναι καλά οι μουσικές, τα βιβλία, οι ταινίες και τα καλά μου ποδαράκια... άλλες φορές πέφτω τόσο πολύ ψυχολογικά. Υπάρχουν όμορφοι άνθρωποι εκεί έξω. Αλλά είναι κρυμμένοι κι εκείνοι στην ασφάλεια της γυάλας τους. Πίσω από οθόνες και κουμπιά. Κι αυτοί που ξέρουν υποτίθεται να ζουν, το πράττουν στα όρια του σάπιου. Και πως να σμίξουν έτσι οι άνθρωποι; Με τι κατανόηση; Πώς να γεννηθούν φιλίες και έρωτες; Κοιτάζω πίσω και σκέφτομαι πόσο πιο ζωντανά ήταν τα πάντα. Τα καλοκαίρια και οι χειμώνες. Μπορεί να μην ήταν πάντοτε ανέμελα όπως όταν ήμουνα παιδί αλλά είχαν χρώματα και παραστάσεις. Είχαν γεύση, και μυρωδιές και ήχους. Αισθάνομαι ότι όλα από δω και πέρα θα είναι μηχανικά και συμβιβαστικά και αδιέξοδα. Αλλά ο κάθε πόνος δημιουργείται για να τον νιώθουμε στο έπακρο ψάχνοντας ίσως κάποιο νόημα σε όσα μας περιβάλλουν. Κι αν έχω όλη την ζωή μπροστά μου για να ελπίζω αυτήν τη στιγμή, το ξέρω ότι η ελπίδα από μόνη της δεν είναι αρκετή αν δεν της δώσεις υπόσταση. Σάρκα και οστά. Κανένα καλοκαίρι δεν θα αλλάξει. Κανένα συναίσθημα δεν θα γεννηθεί. Τι περιμένω για να νιώσω έτοιμη;