ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.1.2015 | 14:09

καθε πρωι...

Κάθε πρωί είναι το μυαλό μου νάρκηπου την πάτησες και πάει να εκραγεί,γονείς και φίλοι γίνονται εχθροί χωρίςαιτία κι αφορμή,κάθε πρωί η θέα απ'το παράθυρομου προξενεί φυγή και μια φωνή μου λέει πήδα,ο κόσμος είναι απλώς μια παγίδα,κάθε πρωίτα πάντα είναι ίδια ήλιος ή βροχή,καπνοίναυτία,μουσική μια γύρα να μαζέψω μερικάγιατί απο το στενό για να 'μαι σίγουρος,κανείς να μην με δει.Κάθε πρωί η πόλη αηδία μου προκαλεί,κοινοί γνωστοί,περαστικοί όλα μου μοιάζουν απειλή,δε θέλω τίποταμονάχα λίγο φως και σιωπή,ξεχνάς το χθες τι σου'χα πε,δεν τη παλεύω αν θέλεις σπρώξε με να πέσωαπο την σκεπή,κάθε πρωί λέω να έρθει η Παρασκευήνα πάρω το μαχαίρι και να δούμε τι θα γράψει η ιστορίατα βήματα, ο τρελός και αυτή η πουτάνα κοινωνία,μυαλά ντεκόρ στη είσοδο απο την πολυκατοικία δεν είναι αδικία,είναι δικαίωση και σπάσιμο στην χρόνια καταπίεσηθεσμοί,νόμοι και κίνηση όλα μες το γουδί,κάθε πρωί πιστεύω πως θα σπάσουνε τα όχι και οι φραγμοίκαι θα αντηχήσουνε στις γειτονιές κραυγές,σειρήνες,πυροβολισμοί, κάθε πρωί τα πάντα είναιανούσια δίχως αξία, νόημα, ζωή, οι άνθρωποικινούνται υπνωτισμένοι στη ροή,κάθε πρωί μου λες πως μ'αγαπάς και θα 'σαι εκείμα εμένα αυτό με ανησυχεί, κάθε πρωί σφίγγω σκοινίκαι ξεσκονίζω τα καλά μου για γιορτή.Κάθε πρωί σε περιμένω να μου πεις μην τους πιστεύεις,να κάνεις μαγικά να με πλανεύεις,να φέρεις ηρεμίακαι γαλήνη στη ψυχή μου,πρωί σε καρτερώ μόνος μέσα στη φυλακή μου,τα λογικά μου πρωινά ξεφεύγουνβγαίνω απ'το πλάνο,μιλάω μονάχος μετά φοβάμαι καισκορπάω,γελάω και κλαίω μαζί, κάθε πρωί δεν είσαιεκεί μα σε φαντάζομαι και φτιάχνω την μιζέρια υποφερτή,κάθε πρωί σου λέω "καλημέρα, όλα εντάξει,θα φέρω πανικόσε όλη τη τάξη,θα ανάψω μια φωτιά στου γείτονα το αμάξι,να κάνω οτι μπορώ τίποτα για να μην αλλάξει, να κόψω φέτεςόποιον σε πειράξει, θα φτιάξω μια θηλιά να κρεμαστώαρκεί εσύ να είσαι εκεί.."Κάθε πρωί όλη η γη δε με χωράει,η λογική μου σε κομμάτιασπάει,τα πάντα δεν κολλούν συνωμοτούν και με κοιτούν,κάθε πρωί κρύβομαι για να μην με βρουν και σχεδιάζωτο τελείωμα, κάθε πρωί νιώθω πως είμαι πείραμαποντίκι στο κλουβί και μια μουντζούρα σ' ένα πρόχειρο σημείωμα .....
 
 
 
 
Scroll to top icon