ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

έξω στη γέφυρα και καπνίζω ένα τσιγάρο, ο εκκωφαντικός θόρυβος της μηχανής ακόμα χορεύει στα αυτιά μου. Όσο και αν προσπάθησε τόσες ώρες να πάρει τις σκέψεις μου για σένα δεν τα κατάφερε, μονάχα η αέναη κίνηση της έλικας με απομακρύνει όλο και περισσότερο. Όσο όμως μεγαλώνει η απόσταση μας τόσο περισσότερο σε σκέφτομαι και σε ποθώ. Χαζεύω τα κρένια πάνω στην κουβέρτα να στέκονται ακίνητα και σιωπηλά και μόνο το μπότζι που και που τα κάνει να αμφιταλαντεύονται λες και θέλουν να ζωντανέψουν, αλλά το σκέφτονται. Το βραδινό αεράκι προσπαθεί να κάνει ότι δεν κατάφερε η μηχανή αλλά σιγά μην τα καταφέρει και μόνο η καύτρα από το τσιγάρο όπως προβάλλεται από την άκρη του ματιού μου στο βάθος του ορίζοντα φαντάζει όπως τρεμοπαίζει σαν ένας φάρος μακρινός και άπιαστος αλλά ζωντανός.