2.3.2016 | 20:03
Καθομουν
χθες σε μια καφετερια... Κι εζησα το εξης σκηνικο: Εγινε ενα ατυχηματακι μπροστα στην καφετερια. Ενα μηχανακι πηρε ξυστα ενα ποδηλατο, η κοπελα πανω στο ποδηλατο εχασε την ισορροπια της, κι επεσε. Ο τυπος σταματησε δυο μετρα μπροστα, γυρναει και ρωταει, αν ειναι καλα, και μετα της κανει κηρυγμα να ειναι πιο προσεχτικη, και φευγει. Τρεξανε κατι γυφτακια που ηταν παρα διπλα και τη ρωτουσανε: Κυρια εισαι καλα; Xτυπησες...; Οχι, τους λεει, μια χαρα ειμαι, ευχαριστω. Φευγουν αυτα μετα απο λιγο. Βαζει αυτη τα κλαμματα οταν ειδε την αλυσιδα βγαλμενη απο το ποδηλατο και το ποδηλατο στα μαυρα του τα χαλια. Οταν την ειδανε τα μικρα τρεξανε παλι κοντα της. Κυρια εισαι καλα; Αφου εισαι καλα γιατι κλαις; Τους εδειξε αυτη την αλυσιδα. Κατσανε κατω τα διαβολια και της την φτιαξανε! Ε δεν εχω λογια! Ψυχουλες μου...! Ειναι να μην τα αγαπας μετα;