17.2.2015 | 01:11
κατι παλιο
Και αν μου λειψεις θα κλεισω τα ματια και ολα θ παρουν χρωμα γτ ξερω πως ετσι μπορω να σε φερω κοντα μου και οσο βυθζομαι στις σκεψες οτι εισαι μαζι μου αλλο τοσο ποναει η πραγματικοτητα και αλλο τοσο ποναει να ανεβεις απο τον βυθο της φαντασιας στην επφανεια της πραγματικοτητας.Μικρες βουτιες στις αισθησεις για λιγο για να ξεγελασω το μυαλο να μην ξεχνιεται να κρατιεται απο κατι,εστω ονειρικο,για να μην ξεχασει τον στοχο τον σκοπο,εσενα.Μικρες δοσεις θλιψης μικρες δοσεις ενθουσιασμου μια μεταβαση αποτομη γλυκοξινη για να υπραχει ισορροπια γτ κανεις δν μπορει να ζησει μονο με τα ονειρα η την πραγματικοτητα,λιγη χαρα λιγος πονος ετσι οπως ειναι ο αγκαλιες μας οι φανταστικες,αυτες πονανε πιο πολυ.