ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι συναισθηματικά κενή, δε νιώθω τίποτα. Το μεγαλύτερο κομμάτι της μέρας μου προσποιούμαι συναισθήματα, χαμόγελα, χαρά. Κι όμως, δε νιώθω απολύτως τίποτα, παρά μονάχα όταν έρχονται στιγμές λύπης. Τότε μόνο νιώθω στο μέγιστο. Και αισθάνομαι ενοχικά απέναντι στους ανθρώπους που θέλουν να είναι στη ζωή μου, γιατί δεν θα ήθελα ποτέ να ξέρουν ότι η κοπέλα που κάνουν κέφι και αντιλαμβάνονται ως ένα ζωντανό και χαρωπό πλάσμα, είναι πιο σάπια κι από τους νεκρούς, μέσα της. Κι επειδή δεν μπορώ να ζητήσω συγγνώμη από τους ίδιους, ζητώ συγγνώμη εδώ. Συγγνώμη λοιπόν που είμαι έτσι όπως είμαι, άδεια και ψυχρή.