ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.12.2014 | 22:17

Κενο.

Ησυχια, ενα απολυτο κενο επικρατει στη ψυχη μου. Που και που κανει χωρο για συναρτησεις, ταλαντωσεις, αλγοριθμους.. Δευτερη φορα που ξαναδινω.. Το πιο ασχημο χαστουκι που εφαγα ποτε στη ζωη μου.. Οχι μονο γιατι δεν περασα εκει που ηθελα αλλα γιατι ξυπνησα.. Ξυπνησα απο ενα ΟΝΕΙΡΟ που ζουσα εδω και 18 χρονια.. Ο,τι ηθελα το ειχα αν και εκανα τα στραβα ματια σε οτιδηποτε αρνητικο μου συνεβαινε.. Μεχρι που ξυπνησα.. Με πολυ ασχημο τροπο.. Πεθανε το κατοικιδιο μου στα χερια μου, η υγιεια μου ολο και χειροτερευει, εχω δεχτει σωματικη και ψυχικη κακοποιηση(αλλα παλι καλα κυριως το δευτερο), η αγαπημενη μου γιαγια μαραζωνει, απομακρυνθηκαν οι περισσοτεροι φιλοι μου, με παρατησε καποιος που μου εταζε τον ουρανο με τ αστρα, συγγενεις μου μπαινοβγαινουν σε τρελαδικα, φασαριες στο σπιτι, αυστηροι γονεις, δικαστηρια, αστυνομιες, νοσοκομεια, ενας δικος μου ανθρωπος που εκανε αποπειρα αυτοκτονιας, η καθημερινη επιβεβαιωση στους αλλους οτι "δεν θα παω μπροστα".. Σε ενα χρονο καταστραφηκαν ολα μου τα ονειρα και οι ελπιδες.. Ξυπνησα τοσο αποτομα.. Οσα ατομα εμειναν στη ζωη μού λενε συνεχως πως με αγαπαν αλλα δεν μπορω να πω πια αυτην την λεξη.. Πως γινεται να τους πω ενα τετοιο ψεμα; Δεν υπαρχει αγαπη.. Δεν βγαινω, μου αρεσει να κλεινομαι στο δωματιο μου και να διαβαζω.. Μονο τοτε ξεχναω αυτο που τωρα λεγεται "ζωη μου".. Δεν μου αρεσει πια το φαγητο.. Εγινα 46 κιλα.. Προσπαθω να τρωω αλλα μου φερνει αναγουλα.. ΘΕΛΩ να κοιμαμαι αλλα οταν πεσω στο κρεβατι με παιρνει ο υπνος γυρω στις 5-6 ωρα τα ξημερωματα.. Ζω μηχανικα.. Αναπνεω.. Δεν αισθανομαι τιποτα.. Θελω να κλαψω, να ουρλιαξω αλλα παλι δεν καταφερνω τιποτα.. Δεν θα κανω τιποτα λοιπον.. Εξαλλου αυτο ξερω να κανω καλυτερα..Σκεφτηκα σοβαρα να κλεισω τα σχολια αλλα τα αφησα γιατι ξερω ποσο εκνευριστικο ειναι να θελεις να πεις κατι και να μην μπορεις.. Το πιο πιθανον ειναι να πειτε πως χρειαζομαι ψυχολογο ή να φυγω απο αυτο το περιβαλλον.. Αλλα εμεις τα φτωχαδακια δεν εχουμε αυτην την πολυτελεια.. Καποτε ημουν αισιοδοξη, τωρα δεν υπαρχει σανιδα σωτηριας.. Απολαυστε την ευτυχια σας οσο διαρκεσει..
 
 
 
 

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon