ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

περνάω μέρες κλεισμένη στο σπίτι -χωρισμένη, άνεργη, τα έχουμε πει- δεν χτυπάει το τηλέφωνο, έχω ιδέες, θέλω να ζήσω, δεν έχω κανέναν, τους γονείς μου μόνο... ευτυχώς, δε λες; τι θα έκανα χωρίς αυτούς; αλλά τι θα κάνω με μένα; να πεις οτι δεν πήρα ρίσκα, δεν το πάλεψα, ξαφνικά βρέθηκα πριν από το μηδέν, να πρέπει να επιβιώσω -ή να κάνω την μεγάλη έξοδο; δεν έχω αποφασίσει ακόμα... νομίζω πως παρακολουθώ ένα δράμα με ηρωίδα εμένακαι ένω κάνω κινήσεις για να αποφύγω τον πνιγμόνομίζω πως το τέλος θα είναι... πολύ χειρότερο.δεν φαντάστηκα έτσι την ζωή μου ρε γαμώτο!(ποιος νοιάζεται βέβαια θα μου πεις; ξέρεις πόσοι άξιοι έχουν χαθεί άδικα...)