ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτο το κενο που νιωθω μεσα μου καθε πρωι που ξυπναω...απεριγραπτο..Δεν εισαι εδω...Δεν ξυπναμε πια μαζι..Δεν με κοιτας πια..Δεν μ αγγιζεις...Τι θα κανω? Δεν μπορω να συνεχισω.ΤΡελαινομαι στη σκεψη οτι μπορει να εισαι αλλου πια..Ηθελες να χωρισουμε γιατι...ετσι..Εφτιαξα το σπιτι μας και περιμενα να ερθεις οπως ειχαμε συμφωνησει μεσα σε γελια,πειραγματα και ονειρα...Δεν ηρθες ποτε..Ειπες ψεματα..Και τωρα αυτο το σπιτι ειναι φυλακη..Εσυ εισαι το σπιτι μου, ο ανθρωπος μου, το φιλαρακι μου..Πως μπορει να σβηνονται ολα τοσο γρηγορα? Γιατι εγω ακομα περιμενω να πραγματοποιηθουν τα ονειρα μας και εσυ ουτε στο τηλ δεν απαντας??? Γιατι ρε γαμωτο??