1.9.2013 | 03:05
κενό
καθομαι 20 λεπτα μπροστα απο το κενο κειμενο της εξομολογησης ακουγοντας μουσικη και σκεφτομαι τι να γραψω. Νιωθω ενα κενο, νιωθω χαζος. Εβλεπα στο youtube το απογευμα ενα τηλεπαιχνιδι του 1991 νομιζω με τον Μικρουτσικο και σκεφτομαι ποσο χαζους μας θεωρουσαν τοτε και κονομαγανε εις βαρος μας. Ο κοσμος ειναι ενα μπουρδελο, ετοιμαζουν πολεμο με χημικα τωρα και σε μερικα χρονια σιγουρα με πυρηνικα. Δεν ξερω γιατι πηρα πτυχιο, γιατι κανω μεταπτυχιακο και για ποιο μελλον ετοιμαζομαι. Αμα μου τη βαρεσει θα τα πουλησω ολα και θα τα πονταρω στο κοκκινο της ρουλετας. Θα το εκανα, αλλα δεν ειμαι μονος μου
