ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είχε να μου τύχει πολύ καιρό αυτός ο ενθουσιασμός. Χρόνια θα έλεγα. Μπαινόβγαινα τον τελευταίο μήνα σε ένα gay site γνωριμιών, χωρίς ουσία, έτσι για να περνάω την ώρα μου. Δε περιμένω κάτι απο εκεί μέσα, σχεδόν όλοι τους είναι σαν ζώα που θέλουν μόνο σεξ. Τον γνώρισα το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα. Υπέροχο βλέμμα! Ερωτεύτηκα τα μάτια του! Μιλάγαμε για αρκετή ώρα και κατάλαβα οτι εκτός απο τα μάτια του τα όμορφα, ταιριάζουμε κι όλας. Το παραδέχτηκε κι ο ίδιος. Ανταλλάξαμε κινητά. Η αλήθεια είναι οτι περίμενα να μιλήσουμε αρκετή ώρα. Τελικά μιλήσαμε μόνο με μηνύματα και κανονίσαμε καφέ για την Τρίτη το πρωί. Πρίν λίγο (ώρα 2:54) μου έστειλε ξανά για να μου πει οτι θα αργήσει να γυρίσει και δε θα μπορέσει να βρεθούμε τελικά και οτι θα κανονίσουμε μια απο τις επόμενες μέρες. Απογοητεύτηκα. Ένιωσα αυτό το κενό στο στήθος μου. Ένιωσα απόρριψη και γκρέμισμα των ελπίδων μου. Το ξέρω, είμαι υπερβολικός! Αλλά έχω να νιώσω έτσι για κάποιον πάνω απο 3 χρόνια και δε θέλω. Θέλω να ερωτευτώ στο φούλ και να νιώσει το ίδιο κι αυτός για μένα! Θέλω να με θέλει όπως τον θέλω κι εγώ. Να λαχταρά να με δει όπως λαχταρώ κι εγώ!! και θέλω να πάει καλά και στο τέλος να είμαστε μαζί! Θα είμαι ευτυχισμένος, έστω αν με πάρει αύριο ένα τηλέφωνο. Έστω να μου στείλει ένα μήνυμα, να μου δώσει ένα σημάδι οτι ενδιαφέρεται. Κάτι. Ας μην πληγωθώ ξανά. Όχι πάλι. Θέλω όλα να πάνε καλά! Τον θέλω..