ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε ξερω πώς να νιωσω κιολας. Σα γροθια στο στομαχι μου ηρθε. Ξαφνικα η καρδια μου εσπασε και αρχισε να πεφτει, να πεφτει. Τι περιμενα κι εγω; Αναμενομενο ηταν. Τι συγκρουσιακα συναισθηματα. Να χαιρομαι για σενα κι απτην άλλη να ζηλευω και να ποναω. Κι είναι ηλιθιο και εγωιστικο το κομματι του πονου και της ζηλειας και δε μ αρεσει που μου το βγαζεις εσυ. Ζηλεια, ζηλεια. Ζηλεια που τη φιλας, ζηλεια που γυροφερνεις το μυαλο της κι εκεινη το δικο σου. Παραπονο και νιωθω σαν κοριτσακι που της πηρανε τη κουκλα. Μια κουκλα που ποτε δεν ηταν δικη της. Ζηλεια που θελω να σου δωσω τοσα και μπορει ισως να στα δινει εκεινη. Ζηλεια που δε τα μαθα από σενα, όχι ότι μου επεφτε λογος. Και τι θα είναι αυτό που θα ακουσω και θα με κανει να ξεκολλησω; Αυτό που εγινε τελικα, και το σκεφτομουν πολύ καιρο τωρα, εγινε και το μονο που καταφερε είναι να με πονεσει να με κανει να νιωσω ακομα πιο αχρηστη και ακομα πιο αναξια αγαπης. Γιατι ειμαι αχαριστη και ενώ εχω αγαπη, θελω τη δικια σου. Θελω το χρονο σου, θελω τις κουβεντες σου, τις σκεψεις σου, τα χειλια σου, τα γελια σου, τα νευρα σου, τη στεναχωρια σου, τον πονο σου, τη χαρα σου, τα θελω όλα. Στην τελικη ακομα κι αν δεν ειμαι για σενα και δεν εισαι για μενα, να το δω να γινεται στη πραξη. Να το απομυθοποιησω εγω. Όχι άλλο ένα απωθημενο, όχι παλι άλλο ένα κολλημα που απλα θα ξεχαστει και θα μεινει ένα τεραστιο ερωτηματικο. Όχι ετσι. Και ποτε δε μιλησαμε γι αυτό. Ενώ μπορουσαμε, ενώ το ηθελα, ενώ εγω ημουν ετοιμη να σταθω τιμια και ειλικρινα μπροστα σου. Να πω ότι πιο πολύ φοβαμαι να παραδεχτω στον ιδιο μου τον εαυτο. Ειπα την αρχη κι ημουν ετοιμη να τα πω όλα. Να μην εφταιγα εγω που ανωριμα δε μιλησα, δεν επραξα, δεν δημιουργησα εγω το απωθημενο. Παλι όμως εκει φτασαμε. Ποναω, το ξερεις; Σου περασε απ’ το μυαλο; Εισαι ερωτευμενος πολύ εσυ τωρα; Εισαι ευτυχισμενος; Μακαρι να εισαι. Δε πειραζει, ας εισαι εσυ καλα και θα δω τι θα κανω εγω με τον πονο μου. Δεν είναι κατι, μαζι μ όλα τα αλλα θα βολεψω καπου κι αυτό. Απλα δε περιμενα να είναι ένα ακομα από σενα. Προδομενη νιωθω, χωρις λογο. Μονη μου τα εχτιζα τελικα...