ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

η ιστορία ξεκίνησε ακριβώς όπως ένα παραμύθι..με "κυνηγούσε" περίπου 1 χρόνο,εντέλει μου εκφράστηκε μια νύχτα,εγώ έμεινα να μαζεύω το σαγόνι μου απ'το πάτωμα με τον τρόπο που μου μίλησε(κ 2 χρόνια μικρότερός μου) κ έκτοτε ξεκίνησαν όλα μετά από τον καλύτερο έρωτα που έχω κάνει στη ζωή μου(ήμουν κ η πρώτη του)..ζούσα 2,5 χρόνια εκτός πραγματικότητας..με έναν άνθρωπο δίπλα μου ο οποίος ήταν τόσο πολύ "εδώ",τόσο δοσμένος σε μένα,που όχι απλά δεν είχε φίλες κορίτσια,ούτε καν κοιτούσε στο δρόμο..δεν είχα ζητήσει ποτέ κάτι τέτοιο από αυτόν(ίσως με τον τρόπο μου),αντίθετα το έκανε γιατί απλά ήταν τόσο συνειδητοποιημένο άτομο για το τι ήθελε που τον θαύμαζα για αυτό..δεν μπορώ να κρύψω όμως ότι όλο αυτό μου τόνωνε τον εγωισμό,με έκανε να νοιώθω πολύ ξεχωριστή!είχε αλλάξει την ζωή του όλη 180 μοίρες στην κυριολεξία για μένα..ήμουν όλη του η ζωή,αλλά χωρίς να είναι κάποιο μίζερο άτομο,αντίθετα ήταν πανέμορφος κ πολυτάλαντος..τον γούσταρα στα πάντα:σα γκόμενο,σαν άτομο,τρυφερότητα,ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ,τις ατέλειωτες συζητήσεις μας για τα μυστήρια,για τη φιλοσοφία,την ιστορία,τα πά.ντα λέμε!με τα πολλά κ με τα λίγα,τον απάτησα! ναι,ΕΓΩ απάτησα ΑΥΤΟΝ που περιέγραφα τόση ώρα..με κάποιον που ούτε καν θα γυρνούσα να κοιτάξω..φυσικά του το είπα αμέσως..πάγωσε.μου ζήτησε απλά να μην του ξαναμιλήσω κ μου είπε ειρωνικά σχεδόν μέσα στους λυγμούς του ¨κατα τ΄άλλα ήμουν ο άνθρωπός σου¨..κ κάπου εκεί ξεκινάει το μαρτύριό μου..όσο δεν είχε πονέσει σε όλη μας τη σχέση πόνεσα εγώ από τις τύψεις που κλώτσησα ότι καλύτερο είχα για το τίποτα κ κυρίως που τον πλήγωσα..3 μήνες δεν είχα ακούσει όυτε λέξη του κ δεν είχε ανταποκριθεί σε καμία από τις κινήσεις μου..μάθαινα νέα του σχεδόν καθημερινά από τρίτους..ήταν πολύ θυμωμένος κ εγώ στα πατώματα..παρόλα αυτά συνέχισα γιατί κάτι μέσα μου με έσπρωχνε με τα χίλια όσο κι αν όλοι μου έλεγαν να προχωρήσω..3 μήνες μετά κ ξαναμιλάμε..με φίλησε..εκτίμησε την προσπάθειά μου,την ειλικρίνιά μου,το ότι το μετάνιωσα,κ κυρίως με ήθελε,δεν μπορούσε αλλιώς..κλαίγαμε για ώρες αγκαλιασμένοι..κάναμε έρωτα..κ κάπως έτσι ξαναξεκίνησε η μαγεία που είχα άδοξα τελειώσει..με δέχτηκε πίσω στη ζωή του κ τους 3 αυτούς μήνες που ήμασταν χώρια φίλησε απλά μια κοπέλα! μετά από ότι του έκανα.. προφανώς κ αυτά τα αγόρια είναι 1 στο εκατομμύριο..η σχέση μας συνεχίστηκε,αλλά όσο ξαναδενόμασταν,τόσο του ξυπνούσε εκείνη η νύχτα..ζούσε κάθε μέρα σε έναν εφιάλτη κ έλιωνε μέρα με τη μέρα,τον έβλεπα..ώσπου δεν άντεξε άλλο..με θέλει όσο τίποτα αλλά δεν μπορεί..μου το είπε..κ το ξέρω.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ. κ κάπου εδώ τελειώνει κ αυτό το "πισωγύρισμα" που κράτησε 8 μήνες..χαιρετηθήκαμε χθες..πονάω..μιλήσαμε κ σήμερα,αλλά πονάω..είμαι σχεδόν πεπεισμένη ότι δεν θα βρω τέτοιο αγόρι ξανά.. κ φοβάμαι..θέλω μονάχα αυτόν..εσένα κούκλε μου,ναι εσένα μόνο..πώς θα ζήσω τώρα? πώς θα αντέξω? πως θα αντέχω να βλέπω στα μάτια σου πόσο ερωτευμένος είσαι ακόμα αλλά κ όλον αυτόν τον πόνο συνάμα? το ξέρω ότι δεν θα με αφήσεις έτσι..κάπου,κάποτε..δεν τελειώνουν έτσι τέτοιες αγάπες μάτια μου..όλοι είνα τόσο λίγοι μπροστά σου..you're the closest to heaven that i'll ever be..