ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και πολλά χρόνια κλαίω συνεχώς. Σχεδόν κάθε ημέρα. Έχουν γίνει σοβαρά θέματα στην ζωή μου που ακόμα δεν τα έχω ξεπεράσει.Έτσι πνίγομαι στις σκέψεις μου, στο αδιέξοδο και στα αρνητικά συναισθήματα που μου δημιουργούνται, και κάποια στιγμή σκάω και πλαντάζω στο κλάμα. Κλάμα όμως με λυγμούς όχι απλά δάκρυα. Μετά ηρεμώ, είναι σαν λύτρωση για μένα, τα βλέπω πλέον τα πράγματα πιο αισιόδοξα,είναι όπως όταν είσαι σουρωμένος και δεν μπορείς να κοιμηθείς αλλά ξερνάς και μετά ησυχάζεις.Το θέμα όμως είναι πως αυτό το σενάριο θα επαναληφθεί ξανά και ξανά και ξέρω πως αυτό θα συμβαίνει μέχρι να τακτοποιήσω τα εσωτερικά μου και βάλω σε μια τάξη την ζωή μου. Ενώ όμως νομίζω πως ξέρω τι πρέπει να κάνω, εντούτοις δεν έχω την δύναμη.